Onderwerp: Je hangt aan de lifeline, en dan???

Met het topic "reddingsvest aan" en het artikel in Zeilen in gedachte.......

Er is een flinke discussie geweest over het wel of niet gebruiken van reddingsvesten en lifelines. Uit het artikel in het blad Zeilen (nov 2010) blijkt dat als je eenmaal overboord gaat en je aan de lifeline hangt je haast onmogelijk weer aan boord komt, tenzij je de zwemtrap kan bereiken.
Dat zet mij aan het denken: Om de zwemtrap te bereiken moet de lifeline los van de boot en dat wil je natuurlijk niet. Het is dus zaak een lifeline te hebben die lang genoeg is om de zwemtrap te bereiken, maar daar wil je de boot niet mee over. Veel te onhandig.

Nu is mijn idee: als de omstandigheden zodanig zijn dat de lifeline aangehaakt wordt pak je een korte voor de mens en een lange bevestig je bijvoorbeeld aan de mast en leg je klaar ingeval van "MOB aan de lifeline".

Gaat er nu een man over boord, dan pak je de lange lifeline, klikt eerst de man vast aan de lange lijn (Lijn boven de zeereling langs) en maakt dan pas de korte lifeline los van de boot.
De MOB drijft nu naar achter en kan bij de zwemtrap komen, eventueel met hulp, en wordt naar binnen geholpen.
Zo houdt de MOB kontact met de boot, ben je voorbereidt en met wat lussen in de lange lifeline heb je als bemanning extra houvast.

Nog andere ideeën??

maar nu als je alleen aan boord bent/was?

groet
t

En als je nou solo zeilt ?

Ik verwacht dat bij dit soort zaken de wet van Murphy genadeloos toe zal slaan:

Bij iedere stap die je toevoegd om de veiligheid te vergroten ontstaat een veelvoud aan nieuwe mogelijkheden die juist weer gevaar toevoegen.

Alle veiligheden zijn alleen veilig als je ze daadwerkelijk uitprobeert. Niet een keer maar meerdere keren, bij divers weer.

Voor mij blijft het bij "Zorg dat je nooit overboord gaat"

Dat is eenvoudiger na te streven, eenvoudig te onthouden, continue te trainen.

En krijg je een life-line haak los als daar +/- 150 kilo (drag + massa) aanhangt?

Als je solo zeilt heb je aan deze oplossing weinig. Heren, ik daag jullie uit: verzin iets voor als je solo zeilt.

Ik ken Murphy vrij aardig, het is een etter! Al kan je hem ook de baas blijven.

Veiligheid draait volgens mij om slechts een paar zaken: voorkomen is beter dan genezen, heb je zaken op orde, hou het simpel en zorg voor een eenvoudig en snel alternatief en oefen als dat kan.

Ik kan dit natuurlijk nu niet uittesten, maar er is ervaring genoeg op dit forum om alvast in theorie iets te verzinnen voor als je dan toch aan de lifeline hangt.

Lady Elsa schrijft:

desnoods doorsnijden!

koko schrijft:
Murphy was an optimist!

groet
t

Ik zou zeggen 2 lijnen over het midden (aan iedere kant van de mast) en dan net zo lang dat je niet over boord kan, maar wel overal bij kan...

Een lifeline die helemaal buitenom loopt.Dus ook buiten je zeerailing.Dan kun je je "vrij "langs de boot bewegen.

Let wel,zelf zou ik dit nooit doen.Ik focus mij 100% op niet overboord gaan.

Groet ,
Herman.

ja, maar als je dan overboord gaat dan lig je nog verder van het schip en kom je er nog moeilijker bij

Alle solo zeilers hebben extreem korte lifeline. Op die manier kunnen ze eigelijk niet overboord gaan. Wat 90% van de vloot ook heeft is een zender waarmee ze de autopilot kunnen uitzetten of kunnen sturen. Op die manier gaat de snelheid er uit en kun je nog iets.
Bedenk wel dat het nog steeds niet simpel aanboord stappen word. Een klim ladder die je vanuit het water kan uittrekken (ik geloof dat het van Plastimo is) is dan ook nog steeds een must.

Ben je met meer aanboord is een val het juiste middel. Regel 2 blijft nog steeds, stop de boot. Regel 1 is natuurlijk niet afstappen tijdens het varen.

Groet M.

Ik voel me sowieso veiliger aan de lifeline, zonder ga ik midden op zee niet naar het voordek om zeil te verwisselen.
Als je overboord valt terwijl je vast zit, kan de overige bemanning direct de boot stoppen en je vervolgens aan boord tillen.

zoals ik de situatie het liefste zie:
De looplijnen zo dichtmogelijk bij het midden van de boot, de railing draden zo dicht bij elkaar dat je er niet tussendoor kunt glijden, een voldoende hoge voetlijst en dan ook nog eens een lifelijn die net aan lang genoeg is om recht op te staan. Op die manier kun je niet eens bij de railing komen en dus ook niet overboord vallen.

gr
Erik

ANDO schrijft:
Zo had ik het ook. En daarbij een lifeline over het dek. En dat aan weerskanten.
Dat kwam voort uit het idee dat je looplijn (aan het harnas) toch minstens 1,5 m moet zijn om overal bij te kunnen op het voordek.
We praten over een 22-voeter, waarbij de lifeline over dek, waaraan de looplijn vastzat, voor aan de mastvoet vast zat. Onder het motto dat je die er niet aftrekt, als je over de muur gaat.
Alles bij elkaar gaf het genoeg speling om over de zeereling te gaan, die op die boot sowieso al niet veel voorstelde.
Ik stelde me voor dat als ik daar buitenboord zou hangen, ik mijn tweede looplijn (die in een lus op mijn borst hing) op de lijn zou zetten die buitenboord hing. Vervolgens zou ik de originele looplijn losmaken en langs de lijn buitenboord naar de zwemtrap op spiegel glijden.

Aardig bedacht, niet? Gelukkig heb ik het idee nooit kunnen testen.

--
stegman

Inderdaad aardig bedacht. Dat klinkt zo gek nog niet.
Toch maar een keer testen ('s zomers natuurlijk ... ;-0)

lodewijk stegman schrijft:
Ik heb wel eens wat aan bergklimmen gedaan, ook als aspirant instructeur, en had in mijn "gespierde spijker" jaren al enige moeite om de musketon waar ik zelf aan hing los te halen als ik geen steuntje voor mijn voet had. Je hebt één hand nodig om de musketon los te halen, dus de andere hand moet je volledige gewicht kunnen tillen. De jeugdigen en krachtigen onder ons zal het misschien wel lukken, maar alle andere mensen niet. Al kun je je aan die tweede lijn koppelen, loskoppelen van de korte/strakke lukt echt niet zo maar.

Maar je zou die buitenboord hangende lijn ook kunnen gebruiken om je voet op te zetten, dan heb je ook mogelijkheden om aan boord te klimmen. Moet je wel goed uitkienen hoe die lijn komt te hangen. Laag genoeg om te kunnen pakken, hoog genoeg om niet door het water te slieren, en middels een shockkoord uittrekbaar zodat je hem met de hand wat naar beneden kan trekken om dan je voet er op te zetten.

Je zou ook kunnen denken aan een lus die aan de lifeline zit en op de een of andere manier ook al aan je gordel verbonden zit zodat die als je overboord gaat in de buurt zit. Die trek je dan los zodat je een lus voor je voet(en) hebt om omhoog te klimmen. Ingewikkeld, maar ergens wel mogelijk. Een soort extra (dubbele?) lus, bruikbaar als touwladder/klimsport, om daarmee aan boord te klimmen.

Evengoed een hele onderneming als je boot met Bft 7 over de Noordzee dendert, dan spoelen je neusgaten en de binnenkant van je zeilpak lekker schoon. En een 'geploft' reddingsvest zit vreselijk in de weg...

Maar om je gordel over te klikken naar een tweede lifeline, en dan langzaam naar de achterkant van de boot gaan om daar pas omhoog te klimmen, in water van een graad of 5? No way, lukt niet. Trouwens, je kunt ook overboord vallen als de motor draait, dan kom je bij een aantal boten liever niet in de buurt van de achterkant van de boot..

Mijn ervaring is dat je in je zwembroek al bij 6 knopen heel veel moeite krijgt om via de zwemtrap aan boord te komen, in je zeilpak dus nog wat eerder. Dus als je los wilt maken en naar achter wilt gaan aan een langere lijn dan moet je ook die afstandsbediening van je stuurautomaat bij de hand hebben.

Zelf ben ik redelijk lenig en atletisch, dus heb ik goede hoop dat ik me langs de zijkant weer aan dek kan wurmen, maar ik reken er wel op dat ik dan bont en blauw ben en probeer 't liever niet uit. Dus aan boord blijven is inderdaad het devies, zo kort als mogelijk aanlijnen dus!

Volgens mij is de enige optie de lifeline zo kort te maken dat je nooit overboord kan vallen. Dit ondanks de onhandige lengte. E.e.a betekent wel dat je de lifeline midscheeps moet kunnen vastmaken.

beewee schrijft:Ach, zoals ik al zei: het was leuk bedacht. Of het echt had gewerkt weet ik niet. Maar ik heb erover nagedacht en naar beste weten ingespeeld op de mogelijkheden, zeg maar.
De lijn buitenboord hing op pakweg 20 cm van de waterlijn. De boot zelf had een laag vrijboord (50 - 60 cm). Er waren dus wel mogelijkheden, lijkt me.
Water van 5 graden? Ik zit en zat nooit op de Noordzee, midden in de winter. Jij doet je best maar, maar mij niet gezien.Mja. Dan ga je dus niet naar achteren. Die keus heb je. Dan had de opstaplijn ergens in de midscheeps gebruikt moeten worden.

Maar goed. De ideale oplossing bestaat niet, denk ik. Het beste is om gewoon aan boord te blijven en vooral omstandigheden waarin je risico's loopt te vermijden. Niet gaan zeilen op water van 5 graden, bijvoorbeeld..

--
stegman

Wat trouwens ook nog eens genoemd mag worden:

Wie van jullie kan in een paar tellen de spanning van de zeerailing halen?

Op het gros van de schepen is de zeerailing mooi strak gezet met spanners. Effe een drenkeling daar overheen hijssen?

Op mijn vorige boot had ik bindsels, die snij je in een paar tellen door, huidige boot pelikaanhaken, pennen gekoppeld met een lijntje, in 5 seconden los.

heesterman schrijft:
Ik:

Pcies! Die heb ik ook.

Iedereen gaat er hier maar vanuit dat hij/zij bij kennis is op het moment van vallen o.i.d. Er zijn genoeg gevallen waarbij je ook k.o. overboord kunt gaan (klapgijp etc) wat dan??

Ik heb al eerder gezegd lange lijn, aangezien ik naar mijn idee met die korte niet genoeg kan bewegen (kan aan mijn ADHD liggen) maar de hier gemelde korte/lange combi is wel een optie, al dien je dan wel een goed mes in je zak te hebben aangezien je een haak die onder spanning staat van je eigen gewicht niet zo snel losklikt.

Ok, een hoop systemen maar dat is voor als je je boot door en door kent wellicht een idee maar nu voor mij als beginnende zeiler. Straks heb ik m'n eigen boot, zal daarop veel solozeilen op groter binnenwater (hollands diep, haringvliet enz.)
Wat zal ik dan kiezen:

-Een korte (1m) lifeline.
-Een korte (1m) lifeline die elastisch oprekbaar is tot 2m?
-Een vaste lange lijn van 2m? (lijkt me niet)

En hoe ga ik die dan bevestigen?

-Net als in de zeilen van November staat aangegeven: aan een platte lijn die is bevestigd aan de de kikkers en vooraan aan het boegbeslag?
-Of, zoals ik hier lees: aan de mast?

Ik ben het overigens met bertje eens dat de kans redelijk groot is dat je niet bij kennis bent als je overboord gaat, je word al snel tegen de romp aangesmeten of gaat door een klapgijp overboord. Daarom zou ik zeggen alles op alles om maar aan boord te blijven.