Onderwerp: Vaarbewijs II, navigatiedeel uit de tijd?

Ik denk dat tegenwoordig alleen zeilers die al in de 60er en 70er jaren op ruim water als Ijsselmaar , wadden en zee voeren de kennis van de klassieke navigatie zonder electronica of marifoon nog kunnen waarderen en op zijn belang inschatten
Vooral degenen die pas na de eeuwwisseling begonnen zijn kun je dat niet meer aan het verstand brengen vrees ik.
Totdat het een keer onontkoombaar wordt, dan moet de reddingsdienst eraan te pas komen.
Net als dat velen tegenwoordig het niet alleen hebben maar ook constant gebruiken van een smartophone onontkoombaar vinden.



In genoemde jaren bouwde je kennis langzaam op door telkens een stapje verder te gaan werd het eerder geleerde in de praktijk getoest en groeide inzicht en ervaring op gelijke voet met de afmetingen van het schip.
Ik denk dat dat de juiste manier is.

De laatste jaren verschijnen (binnen mijn horizon) steeds meer net gekchte, zo groot mogelijk schepen met een schipper aan boord die z´n eerste trip maakt.
Alle equipment aan boord met de nodige reserves, maar niet weten hoe er mee om te gaan.

Een 50 voeter probeert een keer of 8 voorstrooms af te meren aan het eind van een steiger.
Ik vaar het lokale veerbootje nogal eens en hij zit me voortdurend in de weg.

Op zeker moment kan ik hem toch duidelijk maken dat het zo niet gaat. "Vaar maar achter me aan en doe wat ik aangeef"---- "ja maar dat gaat niet dat is voorwinds"--
Uiteindelijk doet hij toch wat ik aanbeveel. En hij legt moeiteloos aan.

"Hoe kan dat nu, het was voorwinds!!!"
Dat stond in z´n boekje: Altijd tegen wind aanleggen!! Het was z´n eerste trip.
Z´n plan was om de volgende dag een stuk verder de rivier op te gaan.
Het kostte nog best wat moeite om hem te overtuigen dat er te veel rotsen net onder water lagen.
Hij had kennissen die daar ook geweest waren zonder problemen. Ja maar wel met een loods.

Een schip met een Blue Ensign vlag meert af aan een steiger waar de stroom scheef onder door loopt.
Helemaal precies volgens zijn boekje.
Hij maakt eerst de verkeerde kant vast, het schip wordt van de steiger gestroomd, de persoon aan de andere lijn valt in het water en wordt een stuk verder opgevist door iemand met een dinghy.
Gelukkig kinkte de lijn op het juiste moment en iemand kon hem net op tijd nog grijpen en schade voorkomen. Het kostte vreselijk veel moeite om de schipper te overtuigen hoe het wel goed kon gaan.
Door te handelen zoals de situatie het dicteerde en niet zoals het in het boekje staat.

Dat geeft naar mijn mening precies aan waar het mis gaat met de verhouding inzicht en equipment

Saeftinghe schreef :

Christiaan 676 schreef :
Ik ben het helemaal met je eens.

Misschien kun je zelfs stellen dat gebrek aan kennis van moderne techniek een gevaar oplevert. Weten hoe een AIS,GPS werkt is noodzakelijk. Zelfs zou ik het willen uitbreiden dat je de nodig kennis van internet en het verkrijgen van weer informatie en kaart update's essentieel is. Verder zou een globale kennis van hoe heden ten dage weersverwachtingen tot stand komen zeer nuttig zijn. Afgezien natuurlijk dat elke schipper op een paar mijl nauwkeurig binnen enkele seconden zou moeten kunnen aanwijzen waar hij en zijn schip zich bevind.
Test het laatste maar eens bij je zelf. Hoe zou je aangeven waar jij bent als je nu een noodoproep zou moeten doen.

Nog even naar het begin.

Ik veronderstelde dat het doel van het VB 2 was het verhogen van de veiligheid op het water.
Verplicht voor > 15 m (wat een onzinnige grens! 20m was redelijker geweest, want groot schip).
En wie harder kan dan 20 km/uur. Daar kan ik me nog iets bij voorstellen.

WAT MOET IEMAND MET EEN SPEEDBOOTJE met die antieke navigatie methodes? Veiligheid? Van kompas naar kaart bij 25 km/u op een knobbelig IJsselmeer of op de Westerschelde? Wie kan zich hier iets bij voorstellen?

JanSr schreef :
En wél op de motor dus. Zeilend mag je zo hard gaan als je wilt. Onze tri gaat zeer regelmatig harder. Maar geen VB plicht.

Precies! En wat denk je van ijszeilen? Met een loodzware tweepersoons ijszeiler uit de jaren '50 over een drukke Loosdrechte plas met 66 km/uur.
Vaarbewijs? Hoezo?
Nodig? Van kompas naar kaart en de 1/12e regel? Verzeiling en drift? Zeg het maar.

Er is gewoon niet goed over nagedacht, lijkt het wel. Bureauzeilers vermoed ik.

Even terug naar die stuurtafels...
Ik heb nooit begrepen waarom dit van belang is. Als je stuurt op de 'oude' manier, met de hand dus dan wil ik de eerste keer wel eens een stuurman bezig zien die een uur op de graad juist kan blijven sturen.

Dat lijkt me nu echt iets voor de bureauzeilers of de 'kaartentafelzeilers'

Dat hoeven die snelle bootjes ook niet, volgens mij alleen als ze daarbij op 'groter' water varen. Best logisch toch?

Harder dan 25 km op een knobbelig IJsselmeer? Moet je nogal een boot hebben hoor! Minstens grootvaarbewijsplichtig, en die zie ik niet zo snel varen. Wel riëel blijven, tenzij het niet serieus bedoelt is.

Hallo, Pimpel,
We hebben het hier over VAARBEWIJS II, voor snelvaarders verplicht op NL groot water.

Verbaast mij altijd als LORAN nog genoemd wordt in de boeken. Zenders bestaan niet meer en de ontvangers staan allang in het museum. De aandacht kan dan beter uit gaan naar GPS/GALILEO/GLONASS en AIS.

Vraagje aan de oudere generatie van voor GPS. Gingen jullie op het IJsselmeer echt een kompaskoers uitrekenen? Of stak je gewoon over, ongeveer koerst x en zodra je de overkant ziet sturen op een referentie punt? Al kan ik mij zo voorstellen dat je bij slecht weer meer uitrekent en peilingen uitvoert omdat het zicht slechter is.

Proost schreef :
14kn daar ben ik gisteren nog overheen gegaan bij 4bf. Met een 36 voet tri.
Ja dus serieus dus.

Op IJsselmeer, wadden en Zeeuwse stromen van kaart naar kompas vv???? never nooit.
Echt alleen voor bureau-zeilers.

Destijds wel wel altijd bij oversteken over de Noordzee en omstreken. en dan elke keer alles checken met alles wat je had: Radiopeiler, dieptemeter, stroomtabellen. En als er iets geks uitkwam alle sommetjes weer opnieuw. En indiener twijfel overbleef door iemand anders onafhankelijk ook alle sommetjes laten maken.
Je kan het je nu haast niet meer voorstellen.

Ik herinner me nog een eerste tocht naar Denemarken met een AP-Decca-navigater aan boord. Wat een weelde! Je wist eindelijke waar je precies was. Binnen een cirkel van een mijl.
Steevast een groot navigatieboek op de kaartentafel met op de linkerpagina de klad berekeningen en rechts het bestek. Met tijd en naam erbij.

JanSr schreef :
Ik zou maar eens een vaarbewijs gaan halen ?
Dan leer je dat Vb2(a) niet nodig is voor schepen langer dan 15 meter

Vaarbewijs.nL:

Als u met een vaarbewijsplichtig schip ook op de grote wateren wilt varen, dan zal u naast Vaarbewijs 1 ook het examen Vaarbewijs 2 moeten behalen. Vaarbewijs 1 mag niet overgeslagen worden.

En is dat een examenvraag?

Ik heb zelf ook VB1 en VB2 en ben het toch wel met de TS eens.
Wat ik wel echt een noodzaak vind is dat iedereen die zich op het water bevindt de
verkeersregels zou moeten kennen. Zelfs loef wijkt voor lij is bij vele zeilers niet bekend merk ik in de praktijk.

Maar eens hoor....navigatie met je Ipad o.i.d. is tegenwoordig zo eenvoudig,
Ik heb sinds het examen ook nooit meer van die berekeningen gemaakt,

Zoals aangegeven...,je krijgt wat achtergrond mee wat je helpt bij het inzicht op het water.
Zo kwam in dit topic het begrip Stuurtafel voorbij......dan weet je meteen wat dat is.

Vinni

JanSr schreef :
Je mag best met vb1 op een >15 meter schip varen , maar niet overal
En met vb2 leer je niet alleen over navigeren , maar ook de regels die in het RPR gebied gelden (waar je vb2 voor nodig hebt als je een vb nodig hebt volgens de huidige wet)

Christiaan 676 schreef :
Ja, ik wel totdat een referentiepunt in zicht kwam. Dat veranderde langzaam met het opdoen van meer ervaring. Of misschien beter gezegd, met het groeien van de "awareness" van waar je mee bezig bent. Eerst Decca en later GPS heeft het allemaal veel makkelijker gemaakt. De noodzaak om te weten waar je bent is daarmee vervallen, een druk op de knop of een blik op het scherm geeft het antwoord. Maar wat doet dat met je "awareness" (weet even geen beter woord) Ontwikkeld een nieuw bakken zeiler die uitsluitend op de plotter vaart dat ook ? Ter vergelijk, mijn "awareness" in de auto is aanzienlijk verslechterd (en soms tot 0 gedaald) door de autonavigatie. Dat geeft enkel problemen daar waar de kaart verouderd is. Dat leidt hoogstens tot een omweg of gemiste afslag. Het lijkt mij dat de huidige navigatiemiddelen niet bijdragen aan de ontwikkeling van "awareness" waardoor een niewbakken zeiler die slechts achter zijn WP aan vaart behoorlijk in de problemen kan komen. Een klassiek besef van navigatie lijkt mij dan nog steeds belangrijk.

@ Christiaan 676:
"Een klassiek besef van navigatie lijkt mij dan nog steeds belangrijk"

Precies!
En mijn appel aan de Examencommissie is of het huidige examen beantwoordt aan die vraag.

Stomme sommetjes maken die niemand in de praktijk ooit meer maakt naar mijn heilige overtuiging niet.

Christiaan 676 schreef :
Hmm, ik voel mij helaas aangesproken.
Ik heb dat hele gedetailleerde navigatiegedoe bij het vaarbewijs altijd flauwekul gevonden. Ik ken geen enkele plek binnen het gebied waarvoor deze vaarbewijzen gelden, waar je iets hebt aan die gedetailleerde berekeningen inclusief deviatie, variatie en verzet door wind en stroom.
Ik heb de parallellineaal nooit in de praktijk gebruikt, want overbodig.
Ik ben vaak genoeg (in het pre-GPStijdperk) over het IJsselmeer gegaan bij slecht zicht. Checkte dan even de kompasafwijking van die dag (op 'n ouwe tjalk of botter varieert die afwijking nogal eens) door een stukje evenwijdig aan een boeienlijn of kust te varen, en stak dan over. Kwam altijd op de goede plek uit.
Ik ben het ermee eens dat er een bepaalde basiskennis aanwezig moet zijn over kompassen en dat je door wind en stroom verzet kunt worden. Maar nogmaals: uitvoerige berekeningen maken binnen het vaargebied van de vaarbewijzen is in mijn opinie flauwekul.

Op mijn (beroepsmatig bevaren) sleep/duwboot gebruikte ik natuurlijk de GPS (eigenlijk bijna alleen maar als snelheidsmeter en voor de COG), maar hield altijd op de papieren kaart bij waar ik zat, grofweg eens per uur op het IJsselmeer en vaker op de rivieren en Wadddenzee.
Wim.

Zeker koers uitgezet nadat mist op kwam zetten op het IJselmeer. Zelfs gedaan op het Heegermeer/Fluessen met dikke mist. Nu misschien niet meer nodig met de GPS op groot water, maar daar had je vroeger op de meren geen bal aan. Wie weet nog van radiopeilingen en blind varen?

Ik denk dat, ook in het GPS tijdperk, de stof van VB2 geen overbodige luxe is. Het helpt uiteindelijk ook om de informatie van GPS, plotters en dergelijke goed te interpreteren en eventuele fouten te doorzien.
En het is bovendien ook weer geen rocket science. Het duurt alleen wat langer dan twee uurtjes om het je eigen te maken, vandaar wellicht ook de matige examenscores.

JanSr

In je reactie van 16:19 uur wel de goede naam zetten van de geen die je quote.

Ach, ook het verdiepen in handmatige gestuur, gemanouvreer, en GPS gedoe zal over niet al te lange tijd meer tot het verleden behoren. Gaat de robot allemaal doen:
https://www.ship-technology.com/features/rolls-royce-teams-google-ai-driven-ship-awareness/. Straks ook voor zeiljachten.