De schakeling van Orsina maar eens op een breadbordje gezet om mee te spelen. De potmeter vind ik een nadeel. Ik sluit het liefste aan en gaan met de banaan. Omdat de spanningen gedeeld worden is elk type opamp geschikt. Nadeel hiervan is dat de helft van de gevoeligheid verloren gaat.
Ik heb er een tijdje mee gespeeld. Het werkt wel, maar de brug van weerstanden is kritisch. Ook de offset van low budget opamps speelt me parten.
Dus maar eens puzzelen. JFet opamps hebben een common mode die de positieve rail omvat. Dan zou je niet hoeven delen. En een TL082 kost geen drol tegenwoordig.
Dus eens deze schakeling bedacht:
Het zou zo moeten werken:
- R3 is de shuntweerstand.
- Door R2 loopt ongeveer 40 µA. Daardoor valt over R1 40 mV. Dat moet voldoende zijn om boven alle offsets uit te komen (max 20 mV)
- In rust is daardoor de + ingang van de opamp 40 mV lager dan de - ingang. De uitgang is laag en de led brand niet.
- Zodra er stroom loopt door de shunt zal de - ingang zakken en zodra er 60mV over de shunt valt (40 + offset reserve) wordt de + ingang hoger dan de min ingang en de uitgang hoog. De led gaat branden.
- R4 is om de impedantie aan in de ingangen hetzelfde te houden, en bescherming tegen storing.
Simpel, goedkoop, robuust en totaal niet kritisch qua onderdelen (wel een JFet opamp). Geen afregeling. Heel weinig drop over de shunt, dus weinig verliezen en warmte.
Mooi bedacht allemaal, maar werkt het ook?
Dus even op een breadbordje gezet om te meten.
De HP geeft de stroom door de shunt weer. En bij geen stroom (0 V) is de LED inderdaad uit. Even alle spanningen nagemeten. Klopt zoals bedacht.
Nu een belasting eraan. Er gaat 62 mA lopen. Dus de HP geeft 62 mV. De led gaat inderdaad branden!
Nice. Daar ga ik zometeen eens een PCB van fabrieken