Onderwerp: Maaltijd uit de natuur.

lodewijk stegman schreef : Da's toch wel een stevige fout in je opvoeding vriend!

Als het goed is tegen aangroei van je schip is het ook goed tegen aangroei in je darmen!

It Paradyske schreef :
Een uitje snipperen en fruiten, mosselen in de pan en een scheutje witte wijn erover. Koken tot ze voldoende openstaan. Zo vind ik ze nog het lekkerst.

Op het Wad is een plaag van Japanse oesters. Wouter Klootwijk heeft wel eens gezegd: een plaag moet je opeten; hij heeft gelijk: ze zijn onbeperkt te rapen en overheerlijk, zeker met een een bescheiden(?) glaasje bubbels erbij. Eventueel grillen of (roer)bakken.
Als je ze opent, leg ze dan in een doek in je hand, want ze kunnen venijnig scherp zijn.

Verder zijn kokkels, zoals genoemd, ook erg lekker. Laat ze een dag in een emmer zeewater staan om het zand kwijt te raken. Ik kreeg ook de tip om een handvol bloem (meel) aan het water toe te voegen, dan zouden de kokkels flink gaan spugen.

En natuurlijk: scheermessen! Lekker vlezig en geweldig van smaak. Verwijder het maagje, want dat zit bomvol zand.

Aahh, ik verheug me alweer op de volgende zomer op het wad!

lodewijk stegman schreef :
Leuk filmpje. Ik ga er nog eens voor zitten om de rest van KTL te zien. Dank voor de link.

Vergeet ook niet de krukkels die je in de wintermaanden bij afgaand tij gewoon van de dijken raapt in zeeland. 5 minuutjes komen in zeewater en daarna lekker pulleken met een tandenstoker als voorgerechtje. Koud/afgekoeld vind ik ze eigenlijk het lekkerst.

Deze zomer aan de Atlantische kust van Frankrijk trouwens met een hele groep, waaronder een paar bevriende lokale oma's, wezen twisten (ja die dans...) in de vloedlijn. Op die manier vissen ze daar naar Tellines (ken de Nederlandse benaming niet). Heel mooi schelpje dat heerlijk smaakt. Grappig gezicht en erg verslavend om te doen.

Tony2920 schreef :
Onderbouw dat eens? Hoeveel afstand moet een mossel hebben tot antifouling om veilig te zijn?

Berghout waar kan je die scheermessen vinden (welke plaat). Vogeltje vangen en grillen

Kendu schreef :
Anti fouling, zeker zelfslijpende geeft gif af in het water. Dus de nabijheid van schepen met dergelijke antifouling is zeker nadelig, ook harde antifouling geeft gif af.
Alle organisme in het water zullen een gedeelte van dat gif opnemen, zeker de filtereters zoals de mosselen en de oesters. Dus hoe meer boten er lang liggen hoe slechter het eruit ziet.
Als je nu je mosselen zou gaan trekken aan de steigers van Mosselbank, Archipel en Ossenhoek, of de andere kleinere steigers in de Grevelingen is het probleem lang zo groot niet schat ik.
Best ook geen mosselen trekken waar veel vissersschepen lang liggen, want die mogen nog giftigere antifouling smeren.

Echt lekkere wilde mosselen pluk je aan de paalhoofden langs de Nederlandse en Belgische kust. Als je die geproefd hebt dan is de rest immitatie. Ook van de Grevelingen en Veerse Meer komen geen goede mosselen, niet dat ze niet te eten zijn, sommigen eten alles, maar een kwalitatieve volle en blanke mossel vind je alleen aan de kust. De schelpen hoeven niet groot te zijn maar wel vol met zo licht mogelijk vlees, wit tot geel zeker niet bruin.

En nu ophouden, het water loopt al in mijn mond!

Helaas sinds kort allergisch voor mosselen, na jaren ze gegeten te hebben. Balen

zeekraal schreef :
Ongetwijfeld. Er zijn er wel meer, trouwens..

marcs schreef : Ze staan rechtop in het zand, minder in het slik. Vorig jaar heb ik in een kwartiertje tijd een emmer vol uitgegraven aan de noordkant van de Richel.

Na schoonmaken kort bakken in boter of olie, en dan een volvet sausje erbij met gefruite ui, knoflook en peper, afgemaakt met (ongeklopte) slagroom. Dat is misschien wel de mooiste manier om van genot te sterven.

Verder zijn kokkels, zoals genoemd, ook erg lekker. Laat ze een dag in een emmer zeewater staan om het zand kwijt te raken. Ik kreeg ook de tip om een handvol bloem (meel) aan het water toe te voegen, dan zouden de kokkels flink gaan spugen.

Ik heb altijd een paar netjes van uien of aardappelen aan boord. Lijntje met lus er aan vast aan lier. Kokkels of mosselen er in en ze spoelen heerlijk uit.

groeten
Jan van de Joeky

Toen ik nog in Zeeland zeilde haalde ik iedere week een maaltje schelpdieren. Kokkels, krukkels, wilde oesters, mosselen. In de marina had ik lange tijd een fuik onder de boot hangen en ving daarin paling. Had meestal ook twee “nachtlijntjes” voor paling.
Nu ik in de Middellandse zee zeil mis ik de overvloed aan lekkers die je in Zeeland zo uit het water kunt halen, heb me echter aangepast.
Ik leef vrij eenvoudig, heb geen stroom meer gekocht de laatste dertig jaar, nauwelijks diesel. De wind is gratis. We stoken en koken het grootste deel van het jaar op hout, vissen is vanzelfsprekend.
Wat proteïne aangaat kan ik makkelijk genoeg vangen voor meerdere jachten. In Turkije legde ik netten. Slechts 50 meter, iedere dag genoeg verse vis om ook nog te kunnen wegschenken.
Nu ik in Griekenland winter gebruik ik mijn net niet. Bijna iedere Griek vist min of meer uit noodzaak en het is beter ze vriend te houden.
Deze tijd van het jaar is er zoveel kleine tonijn ( ¾ kilo ) dat ik al zeilende met slechts één sleeplijn zowat om de vijf minuten de boot moet bijleggen om buit binnen te halen.
Grappige bijkomstigheid : ik maak mijn nepvisjes zelf, en geloof me, die zijn super efficiënt. Een stukje teakhout, wat koperdraad, een schelpje als lip. Superlijm en glitter nagellak.
De “vliegende vis “ die ik gebruik om op kleine tonijn te slepen heb ik zelf gemaakt uit een stukje strandhout.
Ook met onze zeil roei bijboot sleep ik veel. Iedere dag eigenlijk.
In de lente en vroege zomer is het moeilijker vissen. De vis is er dan gewoon niet.

Tijdens de periode dat het water warm genoeg is om langer te snorkelen haal ik Arkmosselen, corrail van zee-egels, soms tepelhoedjes ( ja heus ) en ik vang veel wulken. Heb een fuikmethode ontwikkeld voor wulken. ( Niet de echte wulk, die leeft hier niet, hier gaat het om de brandaris slak. Iets kleiner. ) Sommige plaatsen / dagen zijn goed voor ongeveer dertig wulken / dag.
Kun je nagaan wat een energiepakket dat is. Wulken worden op de houtkachel gekookt, dan schoongemaakt en geweckt. Houd jaren.


Octopus is mijn lievelingsvangst, indertijd in Turkije ook calamars.
Zeekraal staat in de lente eens per week op mijn menu. Omdat de Middellandse zeekraal veel zouter is als de Nederlandse heb ik de recepten aangepast.
Lamsoor groeit hier ook, kende ik tot nu toe niet, dank voor de foto in post 956.

We winterden vroeger vaak aan de zuidkust van Turkije, mossels vond je daar niet ( Te warm ) behalve in Fethiye baai. Daar komen twee rivieren in uit die ijskoud smeltwater brengen en bovendien is de baai vervuild genoeg !!!! om voedsel voor mossels te bevatten.
In 2004 heb ik een hele bijboot vol reuzemossels geplukt in Fethiye baai en naar Kapi Creek zo´n 20 mijl verder gebracht. Heb de mossels daar in netten onder water bewaard. Zeg maar uitgezet. Helaas zat daar erg veel octopus en die roven alles weg. Bovendien werden de mossels kleiner ( het vlees ) omdat er daar niet genoeg voedsel in het water zit. Mislukt expe

Tony2920 schreef :
Dat antifouling giftig is weet ik natuurlijk Maar ik vind het een nogal aanvaardbaar risico!

Ter jouw geruststelling: ik lig op een rustige plek in de jachthaven...

Kom maar eens langs, daar moet je Pim voor hebben. Die vist een avondmaaltje bij elkaar en eet rauwe oesters uit de waddenzee. De mossels en kokkels worden geloof ik eerst gekookt.

Ik doe alleen mee met de vis

Rauwe mosselen smaken ook best....nou ja, eigenlijk kun je alles wat uit de zee komt rauw eten (zo luidt een oud Japans gezegde

Kokkels en andere schelpdieren zoals oesters en mosselen mag je tot 10kg p/p en p/d rapen. Zou wel uitkijken als je het doet op percelen waar een consessie op staat en dan zeker niet in het zicht van de consecciehouders.

Toevallig gisteren weer heerlijk wat mosselen genutigd met vrienden! 6 kg klaar gemaakt met diverse groenten en dat alles gekookt in lekkere witte wijn.

Jutter schreef : Kommentaar van een deskundige!!!
Valt geen letter op af te dingen.

Ik woon ook bijna op zón ood!!

Alhoewel ik mezelf als ervaren beschouw wat betreft vissen en “ zeescharrelen “ ben ik nog een groentje vergeleken met sommige Grieken. Een voorbeeld :

Dit jaar heb ik de warmste maand van het jaar “ vrij “ genomen. Dat betekend dat ik de boot naar Dokos zeil en me in het uiterste hoekje van Derric cove installeer. De boot komt in een spinneweb van 4 ankers en twee moorings te liggen, de bedoeïenentent word opgebouwd over de kuip om de hitte te bekampen en ik leef een maand op het onbewoonde eilandje. Heerlijk. Huisje spelen in het paradijs.
Er komt een mooie caique binnen en meert aan de kade. Twee kerels nog in half uitgetrokken wet suit gaan in de schaduw op het gangboord zitten en maken hun vangst schoon. Ik ben nieuwsgierig, vraag of ik mag komen kijken wat ze gevangen hebben.
Hier een stukje uit mijn dagboek :

Je kunt het niet opnoemen, ze hebben het. Twee 35 cm grote steekmossels, oesters, Arche Noa mosselen, Violets, zee-egels, andere beesten die ik niet ken en er uitzien als een met zeemos begroeide steen. Tot je ze open snijd. Binnen zit er iets roods in. Of geel. Of zwart -geel. Veel van dat spul ziet er uit alsof het recht uit een science fiction film komt. De Engels sprekende Griek maakt al die zeebeesten open, laat de inhoud in een schotel glijden. Ziet er afgrijselijk uit. Een beetje als een slecht ei vóór het geklopt word. Er word olijfolie en citroensap bijgegoten, peper. En pasopee, dat beweegt nog allemaal. Van tijd tot tijd zie je daar nen tand of een hoef uitkomen. Ziet er zo mogelijk nog kotsachtiger uit. Bovendien heeft de plastic schotel betere dagen gekend. Dat is vóór hij zes jaar in zee ronddreef. ( Ik vind ook wel plastic keukenspul op het strand maar prefereer verse Tupperware. )
Het geheel ziet er zowat vies uit dat het niet te beschrijven is. De steekmossels alleen al. Die 35 cm grote mossels gaan helemaal, met uitzondering van een zwart zakje dat waarschijnlijk de gal is in de brei. Ik heb altijd gelezen dat je enkel de witte voet eet zoals bij een Coquille St Jacques, nee hoor, ik leer weer bij. Ze laten die halfdode schaal en schelpdieren in het olie citroen bad trekken terwijl caique nr twee aan de groene mooring vastmaakt.
Enfin, later zitten we met z´n vieren erg lekker brood in die soppende rauwe beesteboel te deppen en ik kan je vertellen, haute cuisine. Dat de helft van die wezens nog leeft moet je vergeten. Zelfs Violets waarvan ik enkele jaren terug voor over m´n nek ging probeer ik nu op een stukje brood te vissen. Man is dat lekker. En goei wijn ook. Altijd hetzelfde, ge moet weten hoe.
Dan komt de soep op de plank. Ik zit op een bundel ankertouw ( amai mijn broekske ) en de tafel is een plank die op een koelbox gelegd is. Ongeveer drie kilo vis hebben ze gekookt in een beetje water, aardappelen , citroenen. Uiteraard olijfolie. Als ik zeg nooit voordien zo´n lekkere soep geproefd te hebben verklaart Dimitris dat het simpel zo is omdat er voor minstens 100 Eurs waard vis inzit. Tja logisch. Het is weer de combinatie aardappel citroen die het spul zo lekker maakt.
Culinair een zeer geslaagde avond, voor de rest zit ik urenlang naar Grieks gekwek te luisteren waar ik helaas hooguit zes woorden van versta. Dimitris is schrijnwerker uit Spetses, is op Hydra een dak op een huis aan het zetten. Zijn twee meter lang harpoengeweer heeft hij zelf gemaakt. Zo´n prachtig stukje techniek heb ik zelden gezien. Christos, dat is moeilijker te begrijpen wat hij doet. Het kraanschip in Hydra haven is zijn eigendom en als ik het goed begrepen heb is ook de boerderij op Doko onder de tafelberg van hem. De vriendelijke visser, ben zijn naam alweer vergeten, is sponsenduiker geweest, ging naar dertig meter. Later viste hij voor de Afrikaanse Altlantiek kust met een groot eigen schip, nu vist hij hier een beetje, meer hobby. Heeft twee huizen op Doko en ook een op Hydra. Veel begrijp ik niet van hun vertellingen, ik haal ook een fles wijn want het gaat hard. Begrijp o.a. dat enkele jaren geleden plots minstens twee reeën op Doko waren om even later spoorloos te verdwijnen. Die zal Dimo wel omgelegd hebben. De mythe dat hier struisvogels waren is onzin, het waren Christo´s kalkoenen. Kun je nagaan hoe goed stadsmensen vogels kennen. Maar, zegt Christo met van pret glinsterende ogen, het waren wel megalo ( grote ) kalkoenen. Hij kon ze niet vangen op dit toch wel grote eiland en ze werden steeds groter. Heeft hij niet veel geld aan verdient zegt hij en alle drie zitten ze te gieren van het lachen. Grieken.

OldBawley, leuke verhalen !

Ook hier eten we regelmatig zelf geplukte mosselen. (Onze dochter van 5 is er zo gek op dat ze zelfs in een restaurant mosselen besteld, een pannetje op eet en de frietjes ervoor laat staan).

Echter breek ik mijn man zijn biervoorraad hiervoor aan om ze te koken en geen witte wijn...
ook heerlijk!!

Favoriete mosselenrecept hier is afgekeken van JP Arkenbout (van de Vluchthaven in Bruinisse) met knoflook, rode peper, gember, kokosmelk en coriander op het eind. Koken in kleine porties en vooral niet te lang. Bijna net zo lekker als de gegrilde messen daar (om die qua smaak na te maken is me nog niet gelukt).