Er is al heel veel geschreven over manieren om solo de mast in te klimmen. Inmiddels heb ik, mede dankzij tips op het forum, voor mijzelf een goede en veilige methode gevonden. Ik deel dat hier graag even ter inspiratie, waarbij ik meteen aanteken dat wat voor mij nu goed werkt, voor een ander misschien minder geschikt is. In je mast klimmen is en blijft een relatief gevaarlijke onderneming, dus laat je goed informeren en maak je eigen keuzes.
Mijn manier is gebaseerd op de 'mast ladder'. Deze wordt
aangeboden in Engeland, maar na de Brexit is de prijs zodanig hoog geworden dat man die ze maakt ze niet meer verkoopt buiten de UK. Maar een
klein Pools bedrijfje uit Gdansk biedt ze ook aan en nog in een betere kwaliteit ook. Ik had aanvankelijk wat aarzeling om hem daar te bestellen (betalen via PayPal en Googelen op het adres gaf niet heel veel vertrouwen) maar dat bleek onterecht. Voor €168 inclusief BTW en verzendkosten (prijs juni 2021) lag er een meer dan keurig afgewerkt product op de kajuittafel. Het is een mooi compact pakketje wat je gemakkelijk weg kan bergen, ook niet onbelangrijk.
Mijn mast is 10,5 meter, dus ik had de 9,9 meter versie besteld met de 'normale' afstand tussen de treden. Dat bleek prima te passen. De benodigde leuvers heb ik bij mijn eigen zeilmaker gehaald zodat ik zeker wist dat dit de juiste waren. Voor het deel van de ladder dat onder de giek valt zijn geen leuvers nodig uiteraard.
Om de mast ladder te hijsen maak ik gebruik van de 8mm dyneema grootzeilval. Die knoop ik met een normale paalsteek aan de zware top-triangel van de ladder en gebruik de sluiting als borging. De val borg ik via een slag om een mastkikker, een paar slagen om de vallier onder de buiskap en vervolgens nog op een kikker onder de buiskap. De onderzijde van de ladder span ik strak af met een dun lijntje aan de mastvoet. Hoe strakker hoe beter!
Om mijzelf te zekeren heb ik een klimgordel en 10mm klimtouw gekocht bij de Decathlon.
Dat klimtouw is nodig omdat ik gelezen had dat de lijn waaraan je je zekert rek moet hebben. Mijn dyneema vallen hebben dat nu juist niet. De schok van een val, zelfs over een relatief kleine hoogte, wordt dan niet geabsorbeerd door het touw en dat kan tot breuken in je bekken en rug leiden. Het klimtouw hijs ik met mijn reserve grootzeilval, aan elkaar geknoopt met een schootsteek en geborgd door de sluiting van de val. Bij de mastvoet zet ik het klimtouw wel vast maar heel strak moet hij niet staan.
Ik gebruik een 6mm dyneema lijntje, in een lus geknoopt, als borglijn. Die sla ik met een Prusik om het klimtouw.
De Prusik lijkt klein, maar dat glijdt gemakkelijk over het touw. De houdkracht is echter enorm, als je er aan gaat hangen knijpt hij zich binnen een paar millimeter vast. De borglijn verbind ik met een geborgde (rode) karabiner met de klimgordel. Ik gebruik goedkope karabiners van Seilflechter, goed genoeg voor dit doel. Ondanks de lage prijs moeten ook deze karabiners gewoon voldoen aan de strenge normen voor klimmateriaal.
Naast de borglijn zitten er nog een extra (ongezekerde blauwe) karabiner en een korte en een lange bandsling aan de klimgordel. Die kan ik gebruiken om om de mast te slaan als ik boven ben, zodat ik mijn handen vrij heb. Alles is ruim sterk genoeg om met mijn volle gewicht aan te gaan hangen.
Het klimmen zelf gaat goed, de brede lussen 'staan' prettig en blijven goed open staan. Tijdens het klimmen moet je eventueel niet helemaal openstaande lussen even uitvouwen, als je er eenmaal voorbij bent is dat met je voeten doen echt lastig.
Klimmen doe je een een trage kadans: goede grip met je hand zoeken aan mast of verstaging, prusik met andere hand een trede naar boven schuiven, voet rustig verplaatsen, steun in nieuwe lus zoeken, lichaam trede naar boven bewegen tot gestrekt been, herhalen. Met een paar minuten ben je daarmee toch vrij snel boven.
In tegenstelling tot bijvoorbeeld een mast climber 'hang' je niet, je staat. Met je handen moet je jezelf rechtop houden. Zou je loslaten dan is de borglijn het enige dat je behoedt voor vallen en dat is niet de bedoeling uiteraard. Je kunt natuurlijk ook nog met een sling om de mast klimmen, maar door de obstakels die je tegenkomt (in mijn geval spiboom, verstaging, zalingen, stoomlicht, radarreflector, voorstag) lijkt me dat niet heel praktisch. Maar misschien moet ik daar ook nog eens mee oefenen.
Al met al vraagt het wat voorbereiding, maar ik heb er een zeker gevoel bij en kan eenvoudige klusjes en inspectie in de mast doen zonder externe hulp of voorzieningen. En doe je het niet daarvoor dan wel voor de leuke foto's die je kan maken