Onderwerp: Lamineertechniek gebogen carbon tube

Met een dremel met dunne zaagschijf op hoogte ingeklemd in een boorstandaard kun je volgens mij een (1) gebogen PVC buis heel precies halveren. En zelfs indien de zaagsnede meerdere millimeters zou zijn, blijft er een soort oogvorm over met de grotere diameter in de juiste richting. Buisje wordt dan niet helemaal rond maart soort van ovaal, maar wel symmetrisch qua vorm en de grootste diameter in de richting waar die het meeste nodig is. Toch!?

De functie van het voorgestelde schuim is om vlees te krijgen om de beide helften op elkaar te kunnen lijmen? Ik zie dan meer in een lijmrand van ingedikte epoxy. Hoeft dat schuim naderhand ook niet opgelost te worden.

Qua maatvoering: in een opengezaagde PVC buis van 19 mm beide helften lamineren met 0.5 mm laminaatdikte?

Binnendiameter binnenbuis wordt dan 15 mm, buiten 16 mm. Dan 3 braids er omheen (zelfde maat als eerder) zodat die braids plm 1.5 geven? Totale wanddikte wordt dan 2 mm, binnenmaat 15, buitenmaat 19 mm.

Klopt dat gevoelsmatig denken jullie?

PS: met het lamineren van de binnenbuis-helften kan ik wat extra matjes onderin leggen tbv inklemming en opvang grootste buigmomenten...

Ik snap nog steeds niet waarom je de siliconenslang hebt afgeschreven. Het was creatief en ik zie niet waar het mis kan gaan.

Dat kan ook wellicht; heb uiteindelijk uit één van de mogelijke opties moeten kiezen. Jullie (en ik) werden het heen en weer geouwehoer ook zat volgens mij

Wat ik tijdens het maken wél ervaren heb, is dat het heel makkelijk werkt om de PVC pijp vertikaal in een bankschroef te kunnen klemmen. Je melkt dan omhoog en hoeft je werkstuk niet op een werkbank neer te leggen tijdens dit melken en uitharden. Hoe dat met zo'n slang gaat weet ik niet: het rechte stuk zal zich goed in laten klemmen (die is stijf door de houten deuvel die erin steekt).

Hoe zou de bocht vormvast te krijgen zijn? Dat zou het zandgevulde deel worden. Zou dat, na de eerste braid, niet steeds meer gaan doorhangen door het eigengewicht? Ik zou er bv een extra steuntje op de juist hoogte náást kunnen zetten wat te ver doorzakken tijdens het uitharden voorkomt?

Opzich is de methode waar jij voor zou gaan een stuk minder bewerkelijk, sneller en goedkoper dan wat Noballast net voorgesteld heeft.

Er wordt door mij met veel belangstelling meegelezen. Zeer waarschijnlijk ga ik zelf op een of andere manier ook mijn windmeter buiten de invloedssfeer van mijn grootzeil proberen te brengen. Op het moment heb ik een "gewone" NKE Hr windinstrument. Die met zo'n staf was me nadat ik de eerste verspeelde iets te prijzig.
In mijn idee is een vrouwelijke mal de way to go. Desnoods twee helften met UD maken en dan die aan elkaar te plakken en een kous er omheen lamineren. En dan een krimpje er omheen.

Dat is toch de methode die Noballast voorstelt!?

Hoe pel je zo'n geperforeerde krimpkous er eigenlijk af? Gaat dat makkelijk?

Ik zou helemaal niet melken.

Siliconen slang, stuk dik koperdraad er in en dan afvullen met zand. Kousjes er om, peelply er omheen , viltdoek er om heen en vacuumzak er om.

boarderbas schreef :
Dat wordt niets met vacuum

Verder zie ik ook een risico dat die silliconenslang weliswaar niet hecht, maar onder druk van het melken en de krimpkous (en de bocht!) dusdanig veel wrijving zal geven dat ie er niet uit te trekken valt, of ergens middenin scheurt zodat ik er maar een deel uit krijg.

Voor 2.0 ga ik voor de "Noballast methode". Materialen in huis krijgen zal een paar dagen na het weekend zijn; ik kom later terug met wederom een verslagje en de massa's...

Dank allemaal voor de nuttige input.

Nachtvlinder schreef :
Ach het was meer een het delen dat ik ook een poging ga ondernemen om zo'n buisje te fabrieken. Gedeelde kennis en zo. Om op noreen 1.0 bij de revit volgend jaar op haar mast te kunnen zetten.

Omdat de slang insnoert als je er aan trekt zal die JUIST lossen!

Opoxie plakt niet aan PE en siliconen. Ook niet een béétje. Gewoon niet.

Niet aan gedacht: dat insnoeren wat je zegt klopt natuurlijk! Maar een stukje silliconenslang bestellen en toch daar voor gaan!? De peelply en vierkant weefsel wat ik voor de binnenbuis besteld heb bewaar ik dan wel.

Over die andere methode zit ik er ook nog mee of een koud-gebogen PVC buis na open zagen niet gaat vervormen door spanningen in het PVC. Mss is die silliconenslang methode dan toch meer trefzeker?

Wat zou de krimpkous trouwens doen wanneer die krimpt: zou die de bocht niet willen "strekken"? Of moet ik de warmte dan concentreren aan de binnenkant van de bocht, voor zover mogelijk?

Nog even over die krimpkous, als je die gaat gebruiken. Let op dat er niet hetzelfde gebeurt als bij vacuum. Het laminaat wordt in een kleiner volume geperst met het risico van ongewenste plooien. Immers, het overtollige koolstof moet ergens naar toe. Met vacuum en een bleeder heb je daar maar weinig controle over, of je zou al een heeel bescheiden vacuum moeten gebruiken, maar ja, dan gaat het z'n doel weer een beetje voorbij. Met krimpkous heb je er mogelijk meer controle over, voorzichtig en gelijkmatig krimpen dus. Ik heb er zelf geen ervaring (in tegenstelling tot vacuum) dus kan slechts vermoedens uiten. Zie het maar als een aandachtspuntje.

Nachtvlinder schreef :
Inklemmen tussen twee gecontramalde plaatjes multiplex/mdf van de juiste dikte (halve buis diameter)

Edit: of infrezen in hout. Bij gebrek een juiste maat frees kun je ook een rechthoekige ruimte deels vullen met microballoons en daar de gekromde pvc buis in drukken. Hard laten worden en je hebt een mooi halfrond profiel in hout. Overigens zou je het halve buisje ook veel meer een constructieve functie kunnen geven. Optimaliseren met vacuum bagging is dan weer wel heel goed mogelijk.

Betreft die krimpkous: die krimpt natuurlijk ook in de lengte! Zou je niet (gelijkmatig over de diameter) van beneden naar boven kunnen werken zodat wederom een laatste melkbeweging ontstaat?

Bij vacuum heb je die mogelijkheid niet, maar is m.i. ook niet nodig omdat er daar, in de lengte althans, geen opstroping ontstaat.

Is zo'n krimpkous eenvoudig af te pellen na uitharding? Of moet daar aan de binnenkant losmiddel op?

@3Noreen: hoe was de door jouw mislukte buis opgebouwd qua weefsel en dikte?

Nachtvlinder schreef :
Mijn eerste buis wat een originele NKE (auw ) Vandaar dat ik niet zo snel weer een nieuwe heb gekocht. Uit boosheid maar een goedkope windmeter gekocht. Maar zelfs Roos mijn levensgezel die lang niet zo kritisch is merkte op dat er weinig verband was met wat er op de display stond en hoe de wind was. Na een half jaar toch maar een NKE aangeschaft maar zonder het lange stangetje.
Dus is het voor mij wel interessant om zelf een buisje te maken. Liefst met een verlopende laminaat.

Produktiefout!?

Roomboter, fijne kristalsuiker, silliconenslang en beukenhouten deuvelstaf...

Mss vanavond tijd om te lamineren.

YES!

Tevreden en zoals bedoeld geworden. Was nog even stoeien om de krimpkous er (van onderaf) omheen te schuiven - het verse laminaat had de neiging mee omhoog te kruipen. Vookomen door een tyrapje helemaal onderop te zetten. Op een aantal plekken had ik de krimphous te breed ingeprikt (kon geen spelden vinden dus heb met de punt van een scherp mes gewerkt), waardoor deze op 3 plekjes een beetje uitgescheurd is tijdens het krimpen (1 cm lang). Daar zie je (als een dikke vrouw in een legging) het laminaat iets uitpuilen. Geeft wel meteen de toegevoegde waarde van de krimpkous aan: er is aardig wat epoxy uit het laminaat geperst en het laminaat is ook compacter geworden. Krimpkous heb ik er na 14 uur uitharden afgepeld (epoxy was mooi taai en brak niet af). Rest ligt nu in de zon verder door te harden.

Over de hele lengte 4 kousen gebruikt, over de onderste 30 cm verdikt het naar 7 lagen.

Het geheel weegt 230 g (voorgaande versie woog 450 g)

Aangeperst door krimpkous:


Bovenkant:


Onderkant (onregelmatig want net boven tyrap afgezaagd):


Hoek klopt aardig:

Mooi!

Heel mooi!

Fraai !

Zeker vakwerk. Top..
Heb je een plaatje van die krimpkous?

Dank voor de complimenten. De echte test is natuurlijk of het sterk genoeg is in de praktijk - dat gaan we zien.

De krimpkous is een stugge, polyester platgevouwen kous (58 mm platte breedte, geleverd op rol). Spul is aan de binnenkant voorzien van losmiddel (althans dat denk ik want het viel er makkelijk af te pulleken). Materiaal is veel stugger dan de krimpkous die je bv gebruikt om een electrische verbinding af te werken; dit kraakt zoals het plastic bakje waar de supermarkt haar gehakt in verpakt. Opengedrukt gaat het moeilijk de bocht om; er ontstaan vouwen en wrijving langs je kwetsbare verse laminaat.

Anyway tijdens het krimpen trekt het mooi strak samen en verdwijnen die vouwen/kreuken. Dit maakt plaats voor dikke druppels en soms druipers van uitgeperste epoxy. Vanmorgen dacht ik "shit wéér mislukt" bij het aanblik daarvan, maar alle onregelmatigheden zaten netjes aan de buitenkant van de kous

Ik begrijp dat er ook wikkelbare krimpfolie niet -kous bestaat. Ik weet niet hoe dat toe te passen, maar dat lijkt me veel werkbaarder met minder risico's eigenlijk. Heeft iemand dáár ervaring mee? Blijf je de overgangen tussen de banen zien bijvoorbeeld?

OK, duidelijk. Mij lijkt dat als je vooraan begint met krimpen dat de overtollige hars gewoon meeloopt met het verder krimpen en er aan het uiteinde uitkomt? Heb je egaal oftewel de hele pijp ineens gekrompen?
Vergeet wikkelen maar als je het met de hand moet doen. Voor lomp werk prima maar niet voor zoiets.