Onderwerp: Aandrijfas Seagull buitenboord motortje.

Aandrijfas Seagull buitenboord motortje.

Mijn trouwe 47 jaar oude Seagull featherlight 40 buitenboordmotor heeft de geest gegeven.
Toen ik laatst terug kwam van een inkoopexpeditie en de wind te sterk was om onze vaste roei / zeil dinghy drie kilometer tegen die sterke wind en golven te roeien heb ik het motortje gebruikt.
Iets wat ik onder normale omstandigheden niet had gedaan, maar, ik moest nog een laag Coelan aanbrengen die morgen, had haast.

Plots sloeg het motortje op hol, we maakten gelijk geen vooruitgang meer, ik kon reeds vermoeden wat gebeurd was. De aandrijfas die de krukas met de schroef tandwielkast verbind was stuk. Gewoon midden door geroest.

Dat motortje is een dinosaurus, is theoretisch vervuilend, heeft echter net als onze boot een zero carbon footprint. Word hooguit vijf keer per jaar gebruikt, enkel als het niet anders kan. Een nood thuisbrengertje, normaal roei ik of zeil.

Een ander zou een nieuwe outboard kopen, misschien elektrisch, dat zou echter een flinke streep door mijn zero carbon footprint zijn. Bovendien ook door mijn portemonnee en mijn principes.

Die “ as “ is in feite een vierkant buisje, aan beide zijden gehard.

Ik kan zelfs na pakweg 50 jaar nog een nieuwe asje kopen, wil echter eerst eens informeren of misschien een van jullie zo´n as heeft liggen in z´n schuurtje.
i.postimg.cc/KjHsRf3D/DSCF1755-1024x551.jpg[/img][/url][/img]

Ik heb nog een halve Seagull liggen. Moet even kijken of pa het er mee eens is om daar het asje uit te halen. Ligt in Beusichem. Laat maar weten of je dat wat lijkt!

Leuk dat je antwoord.

De aandrijfas voor mijn motortje ( het kleinste model British Seagull )
De maten : Binnenmaat vierkante buis : 3/8 “ ofte 9,5 mm
Lengte : 469,9 mm

Heb daarnet in het net een manier gevonden om een doorgeroeste as ( vierkante buis ) te herstellen.
Je neemt de twee geharde uiteinden, en last een ronde staaf in die vierkante buis zodat je weer de juiste lengte krijgt.
Je steekt dan de plastic impeller van de waterpomp op het bovenste deel ( dat normaal over de krukas schuift ) want daar is de buis meestal niet geroest.
Ik kijk straks eens of mijn twee gebroken stukken zo te redden zouden zijn.

Ben erg gehecht aan dat oude motortje. Het is uiterst betrouwbaar en stukken sterker dan moderne 4 takt twee pk tjes. Geen kogel of rollagers in het motortje, geen plastic onderdelen die geheid stuk gaan onder de Mediterrane zon. Zelfs de vlotter in de carburator is messing.

Het is een gewijzigd model, verbruikt veel minder tweetakt olie als de gangbare modellen, en ik kan zeker zijn dat niemand het oude geblutste dingetje steelt. De koperen benzinetank is zo gedeukt dat hij scheef staat. Dat is stiekem prima om het laatste restje benzine naar het kraantje te krijgen.

Laatst vertelde een oude Griek me dat zijn vader tijdens de oorlog met zo´n motortje ging vissen.
Benzine was er toen niet en die Seagultjes liepen op een mengsel van olijfolie en ouzo. Dat is altijd rijkelijk voorhanden in Griekenland.

Ja, het zijn leuke motortjes. De onze is denk ik ook het kleinste model. Het tankje is vanaf recent in gebruik als dieseltankje op mijn Beenhakkervlet. De Seagull mist wat ontstekingsdelen en hoewel 'ie wel leuk is, hebben we genoeg alternatieven en voornamelijks genoeg andere sleutelprojecten.

Als je vader beslist dat het asje mag gaan zouden we het misschien met behulp van de ZF transportdienst kunnen naar Kortgene brengen.
Kortgene aan het Veerse meer is waar ik woon, ik ben echter meest aan boord in Griekenland.

Altijd beter iets te hergebruiken als het weg te gooien. Een origineel asje is altijd beter dan een herstelling doen. Hier in Griekenland is het in handen krijgen van een staafje rond reeds een uiterst moeilijke zaak, ( ferry´s, vooraf betalen enzovoorts ) het vinden van een lasser die weet wat hij doet is al helemaal utopie.

Overigens heb ik in België nog een grotere vier pk langstaart liggen die ik ooit heb aangepast om achter ons bijbootje te hangen. Ik heb gewoon de vier staart onderdelen stuk voor stuk zo ver afgezaagd dat er een kortstaart ontstond. ( uitlaatbuis, aandrijfas, aandrijfasbehuizing en koelwaterbuis ) Het motorje liep daarna prima, was echter door z´n grote formaat erg zwaar.

Ik heb dan nog eens 4 cm van alle onderdelen afgezaagd om het gewicht naar beneden te krijgen.
Motortje liep in de testtank prima maar was achter ons bijbootje niet te gebruiken. De grote schroef zoog lucht doordat ze te dicht bij het wateroppervlak kwam te zitten bij het varen.

Je kreeg een zeer interessante motorgang. Die vier pk knalde ons kleine bijbootje vooruit, je ging een enorme hekgolf maken, dan zoog de schroef lucht waardoor de snelheid afnam en zo verder.
Een soort jojo vaargang. Heb dan het project maar vergeten, heb later in Griekenland voor 10 € het twee peekaatje gekocht. Lag op het stort van een garage, was stuk. Veel repareren later had ik een uiterst betrouwbaar prutteltje.

Wegens regen dreiging geen goede dag om te lakken, ik besluit een fietsrit te maken. M´n mountainbike aan land geroeid en een flinke fietsrit in de streek gemaakt. Door de ongelooflijk natte lente is de natuur heerlijk, weinig gebruikte wegen zijn zowat dichtgegroeid met de meest diverse bloemen. De citrusbomen bloeien en de nefles zijn reeds rijp.
Op de terugweg neem ik een drukkere weg en passeer een garage voor motorboten.
Ikke naar binnen, er is vijf man aan het werk, ik vraag of ze eventueel een aandrijf as / buis hebben.
Buiten ligt een 5 m³ grote berg buitenboordmotor afval. Ik zie zo op het eerste zicht twee totaal verrotte langstaart Seagulls liggen. De eigenaar woelt in de berg schroot, zegt dat ik de lange buis op lengte kan zagen.
Vóór hij teveel werk doet vraag ik hem hoeveel hij dan wil voor die waarschijnlijk ook verrotte buis.
50 € is zijn antwoord waarna ik hem vertel dat ik dan pas, voor 50 € koop je twee mooi gerestaureerde Seagull´s bij eBay.
Ook in Griekenland word een yachty gezien als een rijke domme vreemdeling die getild moet worden

Beste OB,

ik heb geen Seagull aandrijfas, maar kwam nog wel een Seagull breekveer tegen. Als je hiermee een plezier kan doen, dan even een berichtje waar deze naar toe moet.

Groet,

Bram

Dank voor het aanbod Brambo.

Breekveren heb ik, o.a. op de te kleine Seagull ( zie post 1044451 )
Toen ik midden in de vaart gestopt werd dacht ik eerst dat de breekveer gebroken was, hier is de zee vergeven van het plastic, roeiend of zeilend heb ik daar geen last van, gebruik ik het motortje vaar ik vaak in een grote plastic zak.
Best knudde want als ik het motortje omhoog kantel om dat plastic uit de schroef te halen kan ik door de ranke vorm van ons bijbootje net niet bij die schroef zonder dat zeewater over de spiegel loopt.
En nee, afvallen is geen optie, ik ben reeds vel over bot.
Laatste keer dat het gebeurde bracht ik net m´n vrouw naar de ferry.
Roeien met twee personen in dat kleine ranke bootje ( ik heb bij de bouw van de Barrow sailor het bootje 20 cm smaller gemaakt ) plus een zware koffer lukt niet echt goed. Ik kan bij een beetje golfslag m´n riemen niet hoog genoeg uit het water halen voor de voorwaartse beweging.
Daarom gebruikten we het motortje.
Ik had echter nu m´n vrouw die zowat bovenop haar reiskoffer kon klimmen om het gewicht meer naar vóór te brengen zodat ik ( acrobaat ) bij het schroefje kon. Geloof me, als je dan een Flying dolphin ferry hoort komen aangeraasd zie je jezelf reeds zwemmen. Midden in de winter, aardedonker.

Nogmaals dank,

Na anderhalve maand bezig zijn met andere zaken had ik gisteren tijd om aan de herstelling van de as / buis te beginnen. Ik had onlangs tijdens een fietsrit een stuk betonijzer van 12 mm diameter gevonden, wou dat gaan gebruiken om de vierkante buis te repareren. Ik haal met veel moeite het draaibankje te voorschijn, zit dan lekker in de kuip in de schaduw van mijn “haremtent “ die ook werkplaats is en hamer het stuk betonijzer recht. Pas dan merk ik dat de doorlaat van de hoofdas van mijn draaibankje slechts 10 mm is. Pech.
Voor niet techneuten, het stuk betonijzer is te dik voor mijn draaibankje, kan niet opgespannen worden.
Nu die draaibank in de kuip staat ( hij hangt de rest van het jaar omgekeerd onder ons bed ) wil ik de reparatie gedaan hebben. Ik heb nog èén mogelijkheid, ik weet in een dorpje enkele kilometer bergop een bedrijfje dat landbouwspullen repareert. Die man kan me hopelijk een stuk staf van 10 mm diameter en een halve meter lang verkopen.
Fiets aan land en trappen. Er heerst een hittegolf, dan is bergop zelfs in de kleinste van m´n 18 gangen nog zwaar.
Ik vraag de oude man die in een onvoorstelbaar smerige werkplaats een tractor aan het repareren is of hij een halve meter 10mm staf heeft. Hij zoekt in enkele donkere hoeken, niks. Ik had vooraf een perspectief schets gemaaktvan de gerecupereerde stukjes vierkante buis met daarin de ronde staaf gelast. Ondanks dat de man geen woord Engels verstaat toon ik hem de schets en zeg “Seagull”
Ahhhh... zegt hij , en gaat in een kleine berging rommelen. Komt te voorschijn met een Seagull staartstuk. Drukt het in m´n handen en gebaart dat ik op moet rotten.
Heb ik mazzel. De ( te lange ) aandrijfbuis ziet er prima uit, het hele staartstuk is wisselwaar ook 50 jaar oud maar blijkbaar erg weinig gebruikt.
Straks het zootje demonteren, op de goede lengte zagen voor mijn motortje en de afgezaagde kant harden.
Kan ik weer brommen als er nood is.

Had je een keer geluk, dat die man een halve Seagull had liggen.
Hoe je je motor gaat fixen is me een raadsel. De te lange as afzagen en dan past het? Moet daar geen tandwiel op?

Een British Seagull is zo´n simpel oud ontwerp dat het altijd met smidse spullen gerepareerd kan worden. Die aandrijfas waar is het over heb is een vierkante buis. Boven schuift die buis over het vierkante eind van de krukas, onder schuift ze over het vierkante aseind van de tandwielkast.
En de impeller heeft een vierkante “boring “ en schuift gewoon los over die as/ buis. Die impeller is niet zoals in moderne motoren gemaakt uit rubber maar is een metalen of hard kunsstof waaiertje dat zonder het pomphuis te raken draait. Dat is minder efficiënt maar goed voor 100 jaar.
Door de eenvoud van het ontwerp loopt dat motortje altijd. Wel vooropgesteld dat je geen technische oen bent. Dan kun je beter een foolproof elektronisch geregeld modern motortje nemen.
Die moderne foolproof buitenboordjes zijn prachtige staaltjes techniek. Zolang ze nieuw zijn of net uit het onderhoud. Ik zie het iedere dag meerdere keren, huurders van jachten die zich een lamme arm trekken om die dingen te starten en er niet in slagen. De eerste twee weken van het huurseizoen lopen die dingetjes prima, dan heeft een of andere leukerd ze gemolesteerd en de volgende huurders hebben pech.

Ik had vroeger ook een “moderne “ motor. De uren die ik aan dat kreng gesleuteld heb zijn niet te tellen. Dan een keer het onderste naaldlager van de krukas vastgelopen. ( rubber dichtingen ) De naalden waren gewoon driekant gesleten.
We waren toen in Turkije en ik kon met geen mogelijkheid nieuwe naalden voor het lager kopen.
Heb toen op aanraden van een oude zeilrot de naalden van boven en onderlager om en om ingebouwd. Dus een goede ronde naald, dan een versleten driehoekige naald ( als spacer ) en zo verder tot beide lagers weer vol zaten. Wel met slechts 50% goede naalden.
Je gelooft het nooit maar het ding liep weer. Ik had echter nu totaal geen vertrouwen meer in dat moderne ding en heb het Seagultje gekocht voor 10 €. In een Seagull zitten geen rol of naaldlagers. Daar zitten bronzen bussen in en die kan ik zelf maken op mijn hobby draaibankje moest dat ooit nodig zijn.

Die Seagull heeft twee keer de bodem van de zee gezien, is geen enkel probleem, je draait enkele keren voorzichtig met de hand aan het vliegwiel en dan loopt dat prutteltje weer. Blijvend.

Die moderne gerepareerde BB motor heb ik niet verkocht of cadeau gegeven. Ik wilde geen leven op m´n geweten hebben.

Wat ik gewoon niet begrijp is waarom die verhuurfirma´s niet elektrische buitenboord motortjes aan hun huurjachten hangen. De bijbootjes worden hoogstens gebruikt om een beetje rond het huurjacht te snorren en helaas maken die kleine viertaktjes veel lawaai.
Zag enkel dagen geleden een bijbootje met een epropulsion motortje voorbij bruisen. Dat ging hard en geen lawaai. Geen onderhoud, geen brandstof, werkt altijd, zelfs de meest A technische kan er mee omgaan.

Had ik niet reeds een zero carbon ouwetje kocht ik gelijk zo´n dingetje.