Onderwerp: Windstoten door Water Loading

Vandaag een term die ik niet eerder tegenkwam in de Guidance: Water Loading.

Dat is dus dat er zoveel regen naar beneden komt dat de opstijgneigingen (altijd in een condenserende omgeving als een bui) helemaal opgeheven worden door de vallende watermassa's.
De windstoten worden daar harder van. Ben benieuwd!

Ik lees het anders:

Oorzaken:
- grotere uitwisseling wegens hogere temperatuur
- meer wind op hoogte

Gevolgen:
- de windstoten vallen hoger uit
- meer neerslag

Dus niet hogere windstoten door meer neerslag

Gr Michel

Nou, ik lees het toch zo (even de zin in stukken geknipt):
Mogelijke oorzaken zijn
- grotere uitwisseling wegens de hogere temperatuur die daar behaald wordt,
- meer wind op hoogte aan de noordoostflank van de lagedrukkern waarmee door impulsuitwisseling de windstoten dus hoger uit kunnen pakken
- en eventueel ook de grote hoeveelheid neerslag (water loading).

Beide vallen me tegen tot op heden.

waar ben je dan? Zie buienradar

roozeboos schreef :
Hilversum. Al een paar uur lichte miezerrr.

Beauty schreef :
Maar ik heb natuurlijk wel even flink zitten googlen op 'water loading'
En dan kom je tekst tegen zoals ik postte: zoveel neerslag dat de lucht niet meer omhoog kan en de netto downdraft (de windstoten) groter wordt.

Ik denk dat ze het er expres bij zetten, en dan kijken of er op het ZF een flinke discussie komt.

Je moet toch wat als je iedere dag een verhaaltje moet verzinnen..


sitrap: Rijnsburg : regen, amper wind

Altijd beter dan water boarding

Baasklusje schreef :
Soort Micro burst.....?
en.wikipedia.org/wiki/Microburst

WADnWIND schreef :
Een kleine Wet Microburst, daar zal het wel op lijken ja.

Één keer heb ik iets meegemaakt waar deze omschrijving op lijkt te passen.

Zeilend met bij geen wind vanaf de Haringvlietsluizen richting Hellevoetsluis, met zo´n dubbel lichtweerzeil, dat je op de achterbolders moest schoten, Je kon er de boot mee inpakken.

Na een tijdje dobberen ´t spulletje toch maar gestreken en op motor verder.
De zeilen toch maar aan de railing vastgebonden. Er kwam een buitje aan, kon wel eens wat wind in zitten.

Een kwartier later was ik heeeel erg blij dat ze goed vast zaten.

Een buitje met een rolwolk ervoor, in twee minuten van windsterkte Bf 0 naar Bf 12 pal westenwind.Geen 10 meter zicht meer, de regen deed pijn door m´n zeiljas heen.

Motor vol achteruit, maar toch nog behoorlijk snel vooruitgaand. Geen grote golven.
Op de diepte meter noord van Tiengemeten langs gescharreld en dan maar hopen dat het niet te lang duurt.
Eventueel op een ondiepte vastvaren voor de Haringvlietbrug de mast eraf zou halen.

Na korte tijd, 10 minuten??? buitje voorbij en lichte OOSTEN wind.

In die tijd kon je nog het KNMI bellen wanneer je het nummer wist en dan had je een praatje met de weerman.
"Even op de kaart kijken" En dan volgde uitleg.

Dat nummer hield je angstvallig geheim, er moest niet teveel naar gebeld worden.
Wanneer je het weer vroeg voor een oversteekje naar de Orwell, dan kreeg je eerst de vragen; "Waarvandaan? Waarheen? hoe laat vertrek je? hoe hard gaat de boot?"

En dan volgde er goede raad die niet duur was.
"Wanneer je wat later, nadat de regen is gestopt vertrekt dan heb je het de hele reis droog, eerst een beetje die richting en dan met de wind meedraaien tot je ongeveer bij dat lichtschip bent, dan heb je mooi halve wind en net voor het licht wordt een paar vuurtorens aan de overkant in zicht voor een mooie fix."

Je kon er bijna de klok op gelijk zetten.