Zeer intrigerend. Wat opvalt is de zeer grote mentale belasting die een dergelijke situatie met zich meebrengt: een boot die tijdens de storm door de falende autopilot én falende windvaan heel moeilijk in de hand te houden is, in combinatie met de immense stress over de mogelijkheid dat hij de andere boot mogelijk niet kan vinden.
Wat ook opvalt is dat ondanks dat er beschikt kan worden over SSB radio's, AIS, GPS/plotters én er VHF contact is, het blijkbaar toch erg lastig is om de positie van de hulpbehoevende boot eenduidig vast te stellen. Uiteindelijk zijn het de parapijlen (door sommigen hier wel eens aangeduid als middeleeuwse reddingsmiddelen) die de doorslag geven. Meer dan dat, ze bleken van grote waarde om de redder gerust te stellen dat hij op de goede weg was.
Als derde valt (wederom) op hoe lastig het is om een drenkeling aan boord te krijgen. Over de spiegel zal dit onmogelijk geweest zijn, een losse ladder over de zijkant moest uitkomst bieden.
Erg leerzaam in ieder geval.
