Deze vakantie hebben ik en mijn vriend een waddentripje gemaakt. Hier een reisverslag, ik hoop dat jullie het leuk vinden..
Het is grote vakantie, eindelijk eens tijd om langer het water op te gaan. We hebben een week, en we liggen in Lemmer, dus ons vaargebied is dan zo ongeveer het IJsselmeer, Markermeer en de Waddenzee. Zouden we die laatste wel aandurven? De afgelopen jaren hebben we elk hoekje van de voormalig Zuiderzee geïnspecteerd. We zijn echter nog nooit op zout water geweest zonder instructeurs of ervaren opstappers....
Vriend en ik kijken we elkaar aan. In een overmoedige bui roept mijn vriend dat hij een tripje naar Texel wel aandurft. In een al even overmoedige bui roep ik: Doen we! Een blik op de kaart vertelt me dat de route naar Oudeschild geen
rocket science vereist. Gewoon in de vaargeul blijven en rekening houden met de stroom. Goed, dan wordt het dus Texel.
Ons toplicht blijkt het niet te doen. Dat betekent dat we gebonden zijn aan dagtrips. De planning is om eerst naar Medemblik te varen, en de volgende dag naar Den Oever, en van daaruit Oudeschild. Maar de wind zit mee, en we spuiten over het water. Om vijf uur zijn we al in Den Oever.
Na het eten sla ik aan het puzzelen met de stroomatlas. Dan heeft mijn vriend alarmerend nieuws. De controlestraal van onze motor loopt niet fijn. Alles komt er in druppels uit. Dat hoort niet.
Mijn vriend en ik overleggen. Als we naar Texel willen moeten we kruisen. De vaargeul is nauw, en er staat toch aardig wat wind. Voor een eerste keer in ons uppie in zout water is dat al aardig heftig. Daar nog een onbetrouwbare motor bij.. nee, dat wordt teveel. We besluiten een dag rond te blijven hangen in Den Oever en overmorgen naar Lemmer terug te gaan.
S'avonds een wandelingetje en daarna gezellig een serie kijken op de laptop. Leuk. Maar toch balen we.
Wordt vervolgd..
Schattig bootje nabij Lemmer
Foto van achter mijn zonnebril, voor een jaren-70-familiealbum effect..