Ik zal nog even wat opschrijven over onze race in hoofdlijnen.
We hebben nog nooit zo'n slecht plan gehad. De starthaven was een "dan maar die" beslissing min of meer.
Wij wilden rondje wad. Echter met de actuele golfhoogte van 1,9 meter in het schuitegat en een voorspelde golfhoogte van 2,4 en de voorspelling stroom tegen wind, gecombineerd met de onstuimige verwachting heeft ons doen besluiten dat niet te wagen. Als je daar komt liggen te stampen en je mist de kentering dan kom je er niet meer weg en kan je naar huis. Zie ook het verslag van de black magic woman. Zij zijn gegaan en beschrijven hun rondje als mazzel.
Enkhuizen Noord dus en eerste rak stuurboord uit naar de EZ-D. We hadden de GRIB over de actuele satelietbeelden gelegd en het leek er op dat de buien iets noordelijker over zouden komen. Zuid van de buien zou het windstil worden, dus markermeer leek ons niet een goed idee.
We hebben dat verkeerd beoordeeld. Achteraf denk ik dat de buien van Boeiend de buien waren die we gezien heben en dat de buien die hier de gemoederen bezighouden zich op dat moment aan het ontwikkelen waren boven Noord Holland.
Wij zagen de Leeloo aan de horizon gek heen en weer varen en grapten dat zij d eversleping van de EZ-D vast niet meegekregen hadden.
Helaas toen wij met 45 knopen en 10 op de teller bij de vermeende positie aankwamen zagen wij de EZ-D benedenwinds van ons liggen op (wat het leek) zijn originele positie.
Even moed verzamelen en met hoeken van 45 graden afgekruist naar de EZ-D dmv zeer spannende stormrondjes.
Na de EZ-D zijn we in "the general thataway direction" van de sportboeien bij lelystad gevaren. Kijken wat de hemel ging brengen en wat het plan werd. Op dat moment nam de heksenketel ook wat af en kwam bui nummer twee ter sprake. We zijn met weinig wind een flinke klap richting de Trintel gevaren om die bui te ontwijken, waarna we de twee sportboien zijn gerond om naar de EL-B te gaan. Die was helaas plat voor t lapje, maar met de voorspelling dat de wind naar ZW zou draaien durfden we het niet aan om de hoek via de KG te verlaten. (klote EZ-C!)
Het vermoeden was dat we naar Noord Ijsselmeer toe moesten en de koers naar SB8 was mooi precies halve wind.
Inmiddels was de GRIB binnen en die was duidelijk; ZW, steady en lekker veel en daarna een westshift en afname wind.
Het plan was niet zo moeilijk. Mijn boot vaart met 12kts ongeveer van 60 tot 130 TWA even hard. Met hardere wind loopt ze bina een knoop harder ruim dan half. Dus gewoon feestvieren op de zuidwester, ruimwinds afzigzaggend naar lagerwal. Op de westshift weer naar zuid.
Dus door naar de WV12 onder vol grootzeil en HA, Daarna VF-B, dan SPORT-A en eventueel helemaal zo verder door naar de VF7. Na sport-A gekozen om naar de VF-A te gaan. Deze was al bijn bereikt toen tegelijkertijd de grib binnenkwam én de vaan draaide; de westshift was al gekomen en erger nog, een uur later zou er 0bft in de noordhoek staan, dus plan verlaten en koers verlegd terug naar de VF-B. Dat was mooi bezeild en met het draaien van de wind was de koers daarna, zoals gehoopt en voorspeld, naar de LC1 prima. Lekker zeilend met achter ons op de horizon het bevredigende gezicht van boten die inderdaad de druk verloren maakten wij ons uit de voeten van Noord en wisselden het voorzeil naar de Heavy #1
Tussen Enkhuizen en Stavoren was een prima wind voorspeld en in een rommelige voorspelling is de KG een boei die opties geeft. Bij de KG konden we een heen- en weer kiezen naar de SB18, SB8, LC11 sport D en KRA via sport D. Keuze zat dus om ons moment van noordwaards keren exact te timen.
De plannen bleven vaag en de rustige rit naar Zuid gaf de gelegenheid om eens flink te cijferen en de terugkeer naar Noord voor te bereiden.
Uiteindelijk leek het hele weerbeeld zich wat te versnellen tov de GRIB's en zouden we ons helemaal klem varen als we vanaf de KG de westerlijke koersen dan noord zouden nemen. De Sport D was bezeild en de voorspelling gaf nog aan dat het iets naar zuid door kon draaien. Dat kwam uit en zo haalden we de KRA mooi ruim zeilend. Vanaf daar zou de wind weer aantrekken en bij de dijk een fikse draaiing naar Noordwest komen. Dus koers op power en speed, grofweg richting Sport A, wachtend op de shift en of het einddoel uiteindelijk Sport A, Sport B of zelfs VF7 zou worden.
Het werd Sport A en vervolgens kregen we een bui en een shift tussen sport A en Sport B, maar hij draaide nog niet helemaal door. Geen punt, de VF7 lag er ook nog. Kort voor de VF7 vroegen wij ons hardop af of we ons in de knoei hadden gevaren, maar gelukkig draaide de wind kort voor het bereiken van de VF7 wat door en was de terugweg naar de Sport-B bezeild met een knik in de schoot.
Inmiddels was het ons duidelijk dat de eindpuzzel zich in de rakken tussen WV19, VF-A, VF-B en H2W1 zou doen plaatsvinden. De windhoek van die rakken is in het eindspel minder belangrijk dan de finishtijd die ze je opleveren.
Dat plan werd uitgevoerd door koers op H2W1 te zetten en alert de vaan en de lucht in de gaten te houden en hard rekenen aan de behaalde en geplande snelheid. Deze koers gaf de mogelijkheid om redelijk laat nog uit te wijken naar een VF boei indien nodig.
De wind bleef stabiel en de grib gaf aan dat de wind minder zou worden met een westshift bij de WV19. Meters voor de H2W1 is besloten om niet direct terug te gaan maar een heen- en -weertje te varen naar de VFA.
Even uitweidend over hoe wij dat hebben gedaan: Wij rekenen terug vanaf de WV19. Je rekent uit hoe laat je daar moet zijn, kijkt in de grib en die geeft je je optimale aanlooprak. Daarna kijk je hoe je daar komt en deze planning shrijf je op. Vervolgens zit er een verschil. Je houdt tijd over. Bij iedere boeironding kijk je opnieuw naar het verschil. Op de achtergrond heb je "pikrakjes" uitgekozen. In ons geval een heen- en weertje naar één van de VF boeien, of vanaf de WV19 een heen- en weer naar de Sport C. Die tijden die daarvoor nodig zijn reken je uit en schrijf je op.
Bij de H2W1 was de voorspelling rommelig en ter plekke bleek de VFA met een kleine slag bezeild en uiteindelijk de beste finishtijd te geven.
Dat was best vroeg om die call te doen, met nog 3 uur zeilen voor de boeg. De enige escape was vanaf de VF-A direct naar de WV19 (OPTIES!!)
Bijde VFA besloten terug te gaan naar de H2W1 met een uiterst strak finishschema. De voorspelling was exact 19:15 finishen. Nagelbijten.
Toen op weg naar de WV19. We hielden een Noordelijekre koers aan om te anticiperen op de westshift bij de kust. Inmiddels doemden er twee vennijnig uitziende buien op boven de WV19 , waar de tacticus ons met een wonderlijke precisizie precies tussendoor loodste.
Het finishrak kregen we niet lekker op gang, we begonnen onder spi. Voor ons zagen we de boten druk verliezen en dan willen we graag een beetje hoogte lopen, dus onder spi lieten we ons wat oostelijk van het veld zetten. Het was een shifty wind. Nagelbijten met de navigatie die een ETA van 19:17 aangaf... Vlak voor de finish kakte de wind er uit en moesten we een korte slag naar de finish maken, welke we uiteindelijk om 19:26 en een beetje over zeilden...