Baasklusje schreef :
...de performancemeter krijgt AWS, AWA en SOG gevoerd. Daar zit geen fout in (behalve de effecten van drift en upwash, pakweg 2 a 3 graden max)
Feitelijk wordt dan de geo(=grond)wind berekend en probeer je je grondsnelheid ten opzichte dáárvan te maximaliseren. Op niet-stromend water gaat dat goed en is zelfs te prefereren over het gebruik van STW.
Een polar gaat echter uit van true wind niet geo(=grond)wind. Op stilstaand water zijn die gelijk; op stromend water niet. Misschien interessant eens uit te zoeken wat een op basis van SOG berekend performance getal dán eigenlijk betekent
![:woohoo: :woohoo:](/media/kunena/emoticons/w00t.png)
Qua trend: een hoger getal is beter, dat wel
Kan je in TTT een calibratietabel invoeren voor de ruwe STW meting wellicht? Anders een ultrasoon log. Bevalt mij prima, hoef je niets aan te calibreren want meet de STW tot plm 1 m onder de romp. Daar is de invloed van helling en de nabijheid van de scheepshuid nihiel.
Op aan-de-windse koersen heffen, afhankelijk van de zeilvoering, drift en upwash effecten elkaar geheel of gedeeltelijk op. Voor lagere koersen heb je, afhankelijk van de lokatie van je windset, weer te maken met
downwind acceleration etc.
Goed calibreren is erg lastig dus; viel me gisteren op dat zelfs de VOR boten die < 0.3 mijl bij elkaar vandaan waren een verschik in TWD weergaven van soms wel 10 graden. Deze boten hebben serieuze apparatuur een boord en zullen ruim aandacht aan calibratie besteed hebben. Kwantitatief gezien is het goed indien je de grootste fouten eruit kunt halen, echter als je vrij makkelijk tussen 95-100% kunt varen lijkt me dat meer geluk dan wijsheid: kan net zo goed op een systematische fout wijzen. Een fabrieks/ORC polar dat geen rekening met golven houdt, zou niet zo makkelijk te behalen moeten zijn
Kwalitatief nog steeds een nuttig hulpmiddel vind ik!