Onderwerp: Small Ships Race 2018

Onderstaand het verslag van TinTin.
Was voor ons een indrukwekkende tocht.

Zondag 17 juni hebben Lisanne en ik TinTin overgevaren van Akersloot naar IJmuiden. Was een mooie tocht samen met Peter van de Tuimelaar en onderweg leuke foto’s en video’s van elkaars bootjes gemaakt. In de Marina in IJmuiden lagen al een aantal small shippers en gezellig bijgepraat. ’s Avonds heerlijk gegeten in het strandrestaurant Zilt aan Zee.

De volgende morgen, 18 juni, uitgebreid ontbeten en nog wat klusjes gedaan. Inmiddels waren de meeste bootjes binnengekomen en begonnen de veiligheidsinspecties. ’s Avonds na het palaver weer gegeten in Zilt waarbij Joost uitleg heeft gegeven over Weather4D, een mooi routeringsprogramma dat de meest optimale route berekend aan de hand van windverwachting en stroming. Verwachting voor dinsdag was niet al te gunstig met een wind uit zuidwestelijke richting. Plan is in elk geval om langs de kust te blijven varen en over te steken ter hoogte van de Maasmonding.

Dinsdag, 19 juni, begon het grote avontuur en na het palaver om 5:00 zijn we om 6:10 tussen de pieren doorgegaan op weg naar Pin Mill. Eerst een stukje naar het noorden en toen langs de kust afgezakt richting Zandvoort. Er stonden aardige golven, windje bf4 uit ZW en TinTin danste door het water. Aan het einde van de middag lagen we ter hoogte van Scheveningen en begonnen we aan de oversteek. Lisanne was inmiddels behoorlijk zeeziek geworden en niet lang daarna moest ik het ook ontgelden. De volgende uren zijn voor mij een zwart gat en het enige dat ik me herinner is dat ik apatisch in de kuip heb gezeten en eigenlijk weer terug wilde naar IJmuiden. Met Lisanne ging het niet veel beter en vanaf dat moment hebben we een westelijke koers aangehouden waarbij we nauwelijks genavigeerd hebben. Het contact met de andere small shippers waren we inmiddels kwijtgeraakt. ’s Nachts door een groot mistgebied gevaren terwijl de wind nog goed doorstond met een rif dat wat rust gaf. Eten ging met grote moeite maar slapen ging gelukkig goed ondanks het stampen van de boot.

‘s Ochtends, 20 juni, ging het gelukkig met de gezondheid weer wat beter en kwamen we erachter dat we veel te noordelijk waren uitgekomen en ter hoogte van Lowestoft lagen, ongeveer 30 mijl uit de kust. Goed ontbeten en bekeken wat de opties waren. Rond een uur of 11 was de zon weer doorgekomen en de wind kwam nog steeds uit het zuidwesten. Met hernieuwde energie hebben we toen besloten om alsnog naar Pin Mill te gaan. Hoog aan de wind stampend naar het zuiden met een rif in het grootzeil. Helaas was de bevestiging van de stuurautomaat afgebroken waardoor we op de hand moesten sturen. Binnen konden we het ook niet goed drooghouden door de golven die constant overkwamen. In de loop van de middag viel de wind weg en draaide even naar het noordwesten waardoor we lekker wat mijlen konden pakken. Helaas was dat van korte duur en werd het een paar uur windstil waardoor de BBM aan moest.

Op 21 juni, ’s nachts rond 2 uur, hoorde we een melding op kanaal 16 van Dover coastguard dat er een Nederlands zeiljacht vermist werd, lengte 6,20 mtr met de naam TinTin. Lisanne heeft hier meteen op gereageerd en verteld dat alles goed was en dat we door zeeziekte uit koers waren geraakt en het contact met de rest van de SSR hadden verloren. Daarna nog twee keer contact gehad met de coastguard en ook nog een leuk gesprek met een stuurman op de Stena Line. De wind was inmiddels aangetrokken tot een ruime bf5 uit het westen waardoor we bijna een 2e rif moesten steken. We konden de noordelijke ingang bij Harwich (North Shipwash) mooi volgen langs de boeien totdat de koers te hoog werd. Toen op de BBM het laatste stuk gevaren waarbij we nog steeds een stevige wind en stroom tegen hadden. Dit bleef zo totdat we in Woolverstone rond een uur of 7 eindelijk konden aanleggen. Het welkom was hartverwarmend na ruim 48 uur op zee.

Donderdag, 22 juni, eerst een heerlijke douche genomen en ontbeten. De zon scheen en de wind was sterk afgenomen. De boot uitgeruimd en alle natte spullen in de zon te drogen gehangen. Daarna leuk bijgepraat met andere small shippers en ervaringen uitgewisseld. Reparatie van de bevestiging van de stuurautomaat viel gelukkig mee. ’s Avonds heerlijk met z’n allen gegeten in de Butt & Oyster in Pin Mill waar we een apart zaaltje hadden.

Verwachting voor vrijdag, 22 juni, was een NW wind bf4/5 die later overging in windstilte. Met het afgaande tij zijn we rond 9:30 vertrokken en de fok vervangen door de genua. Dit zeil geeft veel meer snelheid en al snel kwam de Beluga, die eerder was vertrokken, in zicht.
Helaas konden we met de genua en de zuidgaande stroming niet genoeg hoogte houden om het windpark Greater Gabbard noordelijk te kunnen ronden. Lisanne heeft hem nog vervangen door de fok maar helaas moesten we toch naar het zuiden afbuigen wat ons veel tijd heeft gekost. Achteraf hadden we de BBM moeten aanzetten, maar ja, daar denk je nu aan. Uiteindelijk moesten we nog verder naar het zuiden afzakken omdat vlak onder het park shippinglanes lopen. De wind was inmiddels wat geruimd naar noord en hoog aan de wind konden we net aan een oostelijke koers aanhouden met stroom uit het noorden. Bij de kentering werd de wind steeds minder en viel weg. Toen hebben we besloten om de BBM aan te zetten. Met een klein beetje gas liepen we zo’n 5 knopen naar het noorden.
’s Avonds een lekkere vriesdroogmaaltijd klaargemaakt met de Jetboil.

Zaterdagmorgen, 23 juni, begon met een fantastische zonsopgang waar ik mooie beelden van heb gemaakt. Daarna met de Jetboil een stevig ontbijt klaargemaakt. De BBM heeft gedraaid tot ongeveer 30 mijl uit de kust bij IJmuiden. Toen wakkerde de wind wat aan en met een westelijke wind konden we onder zeil koers zetten naar IJmuiden. Onderweg zijn we bekeken door een vliegtuig van de kustwacht die een paar keer boven ons cirkelde. Ook nog een bezoek gehad van de kustwacht die met een snelle rib langszij is gekomen en aan boord is geweest. Uiteindelijk konden we 20:30 aanleggen in de Marina. Daar zijn we met de auto opgehaald en naar huis gebracht.

Maandag, 25 juni, heb ik TinTin teruggevaren naar Akersloot waarmee we deze indrukwekkende tocht gelukkig goed konden afsluiten.

Grt Hans

Wauw Freek, een mooi verhaal, jullie hebben het ook pittig gehad...en met geen gebruik van de motor op de heen weg .


En een verhaal van Hans en Lisanne, de kustwacht ook aan boord geweest ? jullie hebben wel heel wat meegemaakt zeg !

Hurleyzeiler Tin Tin Andy,

Door het uitvallen van Simon Does/Fletcha Verde, was Sopranino nou het enige heel kleine bootje dit keer, met 5.50 meter lengte toch stukje kleiner dan de andere. We waren ook denk ik het oudste bootje Sopranino is niet zoveel jonger dan de echte Sopranino ze is denk ik van 1964.
We wisten niet dat Simon problemen met de motor had, anders was er een kans geweest dat we die motor konden repareren ik ben nogal handig met buitenboordmotoren.

Freek

Mooi Ook om te lezen Omega!

Freek

best wel diep ook die Noordzee

Hans, dank voor je verslag, wat een ervaringen alles bij elkaar opgeteld!

freek1970 schreef :
Denk dat Sopranino inderdaad het oudste bootje is dat meedeed. TinTin is gebouwd in 1969.

Grt Hans

Indrukwekkende verhalen. Nogmaals chapeau!

Mooi verslag van de Tin TIn Hans,
bedankt voor het delen.

freek1970 schreef :
Enig idee welk probleem Simon met zijn bbn heeft gehad?

MrAndyvanduinen schreef :
Hij had problemen met z'n carburateur. Ondanks herhaaldelijk schoonmaken, nieuwe brandstoftank, nieuwe brandstof, nog steeds problemen.

Het was inderdaad een zware maar mooie tocht, toch Freek? Uiteindelijk is het toch ondanks de mankementen nooit echt spannend geworden of we over zouden kunnen komen. We hadden voor ons idee altijd een plan B. Uiteindelijk vond ik zelf het lekkende pak en gebrek aan droge kleren het gevaarlijkste aan de tocht. De heel erge zeeziekte van Freek hadden was natuurlijk ook naar. Ik kon mijn maag op 1 keer na gelukkig in bedwang houden. In nood had ik een haven kunnen halen volgens mij. De AIS ontvanger was wel van vitaal belang. We voeren op een gegeven moment in het donker in de mist niet ver van de Engelse kust en ik had de wacht. Op een gegeven moment een bolleke op de AIS. Vervolgens misthoorns motorgeluid van een groot schip. Geur van uitlaatgassen... Geen schip gezien ...en het was een groot passagiersschip binnen de halve mijl. Door de AIS kon ik even halve wind varen tot ze voorbij was. Dan besef je toch wel even dat je echt niets ziet in de mist. Maar toen kwam de zon en hebben we in de middag en avond heerlijk tussen de woensdagavondwedstrijden doorgezeild op de Orwell, echt genieten. Volgend jaar weer!! Maar dan in droogpak.

Moet je deze nemen Boy: www.ursuit.com/en/ursuit-gemino-operative1
Die heeft een fleece kraag
Of deze: www.ursuit.com/en/ursuit-gemino-venture

Ja inderdaad supermooie pakken. Ik ben al op internet aan het zoeken naar een goede aanbieding. Ik denk dat als ik deze Gemino of een Musto HPX overall tegenkom voor een mooi bedrag dat ik die maar koop. Het is belangrijker dan je roer blijkt

Goede kleding is inderdaad wel heel belangrijk.
We hebben veel water over ons heen gehad, zeker toen we de stuurautomaat niet konden gebruiken.
De broek van mijn Helly Hansen zeilpak was duidelijk niet warm genoeg.
Ik heb het niet echt koud gehad maar warm was het zeker niet.
Lisanne heeft een pak van Imhoff waarvan de stof van de broek veel dikker en daardoor warmer is.
Prijzen lagen indertijd ongeveer gelijk.
Waterdichtheid van beide pakken was OK.

Grt Hans

Ik denk dat als het pak niet voldoende warm is je altijd iets extra's kunt aantrekken, als je maar droog blijft. Dat heb ik wel gemerkt. Op een gegeven moment kan je lichaam al dat water niet meer verwarmen en koel je heel snel af. Ik sliep op dat moment even en werd enorm koud wakker toen heel snel alles uitgetrokken en droge kleren aangetrokken (ik sliep in mijn natte zeilpak). Vervolgens in foetus houding in de slaapzak en na een uurtje was ik er weer denk ik. Maar dat weet Freek beter. Die zat te sturen. Ik had laatst een duur pak in mijn handen en die was erg dun en helemaal niet warmn maar je schijnt daar allerlei lagen van fleece onder te moeten doen naar smaak.


De leerpunten voor mij waren.
1: geen materiaal wat nat kan worden als matras.
2: misschien zelfs een isolerende deken meenemen die niet nat kan worden. Een soort Yogamat met reflectie-isolatiefolie ofzo.
3: Een backup "pak" hebben wat je droog en warm kan houden. Misschien simpel oliejas en broek.
4: Drybags had ik al maar die zijn ook erg fijn voor je kleren.

Die AIS transponder zal er volgend jaar wel op moeten. Ik denk zelf dat we met enkel een AIS ontvanger en een satteliet tracker (iridium spot of yellowbrick of iets dergelijks) meer soorten veiligheid inbouwen omdat daar ook communicatie opzit. De AIS transponder maakt je weer zichtbaarder voor andere schepen en dan ben je waarschijnlijk ook zo gevonden op de Noordzee.

Felicitaties aan alle helden. Een masterclass grensverlegging. Evviva!

Boy,

Yep ik besef dat het lekkende zeilpak en de kou die je daardoor kreeg een flink probleem waren.
Gelukkig was het de zondag warm en nadat je opgewarmd was binnen loste de warmte het probleem op.
Ik ken die kou van een rondje Noord Holland met de kolibri tot dan toe zeilde ik in een regenpak met kleding eronder iets dat op het binnenwater vaak wel volstaat, maar op die zee vroeg in het voorjaar verrekte ik van de kou! De temperatuur was toen lager / maar ik was niet nat en door nat krijg je het ook ontzettend koud! Het water in het natte pak gaat verdampen en daarmee warmte aan je lijf ontrekken, verdampingskoeling is goed voor de Wolsley verbrandingsmotor van een melkmachine ook kun je zoals de kolibri zeilers allen wel weten zo je biertje zonder koelkast koelen in een natte sok maar niet voor je lijf
Met betrekking tot zeilpakken gewoon naar smaak uitzoeken ik heb zelf het parasail pak van bomarine voldoet goed en is ook bewezen goede kwaliteit en is met 500 euro zeker niet de duurste.
Maar mogelijk is dat pak te lomp voor op een mini transat 650 (je eigen boot!).
Enfin uitzoeken en andere mini zeilers uithoren is handig mogeljk zelfs dat je geluk hebt en tegen een nog goed nieuw achtig 2e hands pak aan loopt.
Wat de gevaren betreft ik kneep hem wel even toen ik de roer breuk zag wetend dat er boten voor dat euvel van zee gesleept zijn, echter het weer was niet van die aard om nou direct enorm over in te zitten bovendien was er marifooncontact met de rest van de SSR vloot geruststellend.
Wel wil ik roerbeslagbreuk natuurlijk vermijden ik had het ook niet een twee drie verwacht anders had ik er al wat aan gedaan ik weet tenslote van een fox22 die in een eerdere SSR het roer verloor.

Freek

Freek

Ik heb op aanraden van enkele smallshippers een ursuit op de korrel (zie post Sunday hieronder). Koopje in Duitsland lijkt een heel mooi pak. Daar kun je in zwemmen en toch droog blijven. En goedkoper dan een nieuw parasail pak.

thermo ondergoed werkt perfect er onder, en als je dan ook nog een tussenlayer neemt kan je in de winter het ook nog warm krijgen, het enigste waar ik het koud krijg in de winter zijn mijn tenen na 8 uur in de bootlaarzen, ondanks perfecte thermosokken, de laarzen wil ik vervangen in echte ademende leren laarzen.
voor mijn handen als ik niets doe , gebruik ik echte leren motor handschoenen

met dit weer kan ik zelfs geen tussenlayer aan, is veels te warm .

Het leuke is dat ik iedereen hoor over water in de boot, bij mij komt bijna geen druppel binnen in de kuip.
omega schreef :

En ze mogen niet krap zijn! Dat scheelt veel.

Boy
Goedkoper? die ursuit is een van de duurdere? wel goed pak overigens je blijft droog combinatie van droogpak en zeilpak in een. Geschikt voor mini weet ik niet. Parasail Offshore die ik heb is 479 euro voor een heel pak dus broek en jas.www.bomarine.net/webshop/parasail-kleding.html Die Ursuit is toch 2 x zo duur? Enfin de prijs is denk ik ook niet het meest belangrijk als je met een mini zeilt. Wat denk ik het meest belangrijk is, dat je een pak hebt dat past bij die mini 650 boot. Een kolibri 560 gaat over de golven ja wel met buiswater i.d.d. maar ik heb van Sander Vogelenzang wel eens gehoord dat een mini zo snel gaat dat die bij wijze van spreken dwars door de golven heen ramt. Je hebt dus een andere boot dan de meeste SSR zeilers, vele varen met conventionele bootjes uit jaren 70/80 de enige boot die wat in de buurt komt is de F2F (FF650). Je hebt dus iets nodig dat heel waterdicht is naar mijn idee. Bovendien moet je behendig zijn, dan is het handig dat het pak niet te ver buiten je lichaam uit steekt. Ik vind Parasail alhoewel prima kleding, wat lomp/te dik voor dat gebruik. Ik zou als ik jou was andere mini zeilers bijv Sander eens vragen wat hij gebruikt.

Freek

Welke Ursuit heb je op het oog Boy?

Ha Freek, tweedehands bijna ongebruikt maar wel goedkoper dan een nieuwe parasail. Die kon ik tweedehands niet vinden. Heb ook nog geboden op een musto hpx overall maar die werd me te duur. Dit ziet er licht en handig uit en je kan de broek eraf ritsen voor toiletgebruik. Handig pak wel!

Advertentie is al weg maar een ursuit gemino operative. Goretex