Onderwerp: Totale uitval elektronische navigatie

Nooit zonder stroom gezeten.
Wel herinner ik de tijd dat de decca-ap-navigators soms op de meest ongelegen momenten de zogenaamde "lange-shift" gingen vertonen. De ap toonden dan plots een positie 20-40 mijl verschoven. Een keer bij aanvaart van Noorwegen begin 90er jaren daar aardig wat last van gehad. Toen mooi met peiling met verzeiling weer de positie bepaald en in ap ingebracht.
Ik heb drie iOS apparaten aan boord. Een iPad Pro, een iPhone in een snowlizzard case die additioneel een extra accu èn een zonnepaneel heeft, en een oude iPhone die altijd opgeladen in alufolie in m'n grabbag zit. Daarnaast heb ik een batterypack waar ik de apparaten elk nog zeker een of twee keer mee kan opladen. Alle iOS apparaten hebben een eigen gps. Twee ervan hebben een simkaart, zodat als ik bereik heb daar de door velen van door sommigen verafschuwde ais over internet kan plotten in de nav apps.
Toch ook nog ergens wat oudpapier liggen, maar nooit meer gebruikt.

Tijdens onze 60000nm nooit last van gehad
Wel altijd meerdere back-up systemen aan boord.

Betekende concreet; de standaard boord plotter/radar combinatie, plus een vaste navigatie laptop met alle kaarten van de wereld erop, weerprogramma's en toegang voor SSB. Deze laptop kwam na installatie nooit meer aan het internet. Deze gebruiken we nog steeds aan boord. Draait nu nog steeds op Windows98.
Daarnaast nog 2x laptop met de zelfde kaarten, GPS aansluitingen en programma's. Verder nog een losse simpele handheld GPS voor nood(reddingsvlot).
Alles staat of valt natuurlijk wel met de stroomvoorziening.

We hadden voor het eerste deel van onze oversteek wel papieren kaarten aan boord, deze zijn echter nooit op de kaartentafel gekomen.

gr. Pieter

Naast m'n vaste GPS systeem aan boord welke ik overigens alleen maar gebruik voor waypoints heb ik een 12,2" Android tablet en m'n Android smartphone met Seapilot en Navionics.

Als backup heb ik dit reserve accutje aangeschaft en hier kan zelfs mijn tablet het nog eens 24 uur extra mee uitzingen als ik hier zuinig mee omspring.

Na een flinke stapel kaarten ( cm of 10 , toegegeven deels wel 20 jaar oud ) een stel Navionics Sd's voor mijn Raymarine plotter maar die passen ook in mijn oude Geonav die (ook) op batterijen werkt).
Daarnaast zit in de Raymarine de Navionics Silver Europe kaart vast ingeprogrammeerd alleen is die van 2009 en kan heelaas niet geupdate worden. Maar voor nood prima.
Dan nog een 15 jaar oude Lowrance gps.
En dan een Android Tablet met dezelfde Navionics app kaarten .

Dus er moet wel het e.e.a. gebeuren voor ik helemaal niet meer weet waar ik zit.
Gelukkig stam ik ook nog uit het pre-GPS tijdperk dus in principe zou ik ook nog zonder moeten kunnen....

Heelaas is Windows gestopt met de Navionics app anders had ik die ook nog op mijn laptop gehad .

Als dat allemaal niet genoeg is weet ik het ook niet meer hoor
Ad

Mooie reeks aan verhalen tot nu toe. Uiteenlopend van installaties die nooit hebben gehaperd tot spannende uitval van boordsystemen of GSP signalen.

Mijn derde vraag (Waarom was het backup systeem ook niet bruikbaar?) en mijn nieuwgierigheid naar concrete gevallen waarin een papieren backup onmisbaar bleek zijn nog wat onderbelicht gebleven.

Forumleden die met papieren kaarten werken lijken dit veelal uit liefhebberij, gemak (overzicht) of traditie te doen. Voorbeelden waaruit blijkt dat je absoluut niet zonder papieren backup kunt kom ik naar mijn idee nog niet tegen in de genoemde voorbeelden.

Zelf houden we GPS tracks bij tijdens iedere tocht die we maken, bij uitval van het GPS signaal hebben we dus altijd een zeer actuele laatste positie. Met een beetje inspanning kunnen we ook op onze elektronische kaarten kruispeilingen en gegiste posities bijhouden en lijkt een papieren kaart wel gemak (overzicht) te bieden maar niet onmisbaar te zijn.

Maar als iemand een praktijkvoorbeeld kent waarin dat wel degelijk het geval was hoor ik dat graag.

over weten waar je was als alles uitvalt kan je ook elk uur een screen shot nemen van je positie op laptop / tablet. kan overigens ook op de plotter.

Wat voor een moeite is het nou om eens per half uur of eens per uur een kruisje in de papieren kaart of overzeiler te plotten. Tijdens een langere trip op zee doen wij dat altijd, ondanks mijn, nog met niet redundante, navigatiemiddelen.

Kleine moeite, groot plezier. Je houdt zo het overzicht en mocht je electronica uitvallen kun je heel simpel verder varen middels gegist bestek.

Geeft rust aan boord!

zeker doen wij ook, echter je kan ook een fotootje maken, leuk voor het dagboek

Ik doe dat nooit meer...

Hans V schreef : In mijn geval is dit deels wel waar, maar de andere kant van het verhaal is dat de kaarten in het noorden soms zo slecht zijn dat de GPS vaak onbruikbaar is. Je vertrouwd dus op zichtnavigatie en radar peilingen. Het vervelende van digitale kaarten is dat vrijwel altijd alle landinformatie weggehaald is. Bergtoppen, valleien, riviertjes, kliffen en al dat soort informatie staan nog wel op papieren kaarten. Die zijn van onschatbare waarde als je zichtnavigatie moet doen, of als je opzoek bent naar een geschikte ankerplek.

Voor vertrek maak ik vaak honderden screenshots van google earth zodat ik sateliet foto's van de omgeving heb, die zijn meestal nog waardevoller dan de info op de zeekaarten.
Ik denk ook niet dat die situatie echt voor zal komen. Het is niet voor niets dat de officiele instanties (die bij definitie 10 jaar achter de feiten aanlopen) toestemming geven om onder bepaalde condities het ontbreken van papieren kaarten bij de beroepsvaart toestaan.

Het voordeel van electronische kaarten is dat ze veel goedkoper zijn, en ze wegen niets. Ik heb momenteel alleen maar de kaarten van Groenland, Canada en Alaska aanboord, en die wegen gezamelijk tegen de 100kg.

Belerion II schreef :
Kleine moeite maar niet de vraagstelling in dit draadje. Je kunt net als Erik ook nog je sextant regelmatig gebruiken (ook niets mis mee), maar als je ruimte of budget beperkt is kan het een overweging zijn om het papieren kaarten tijdperk achter je te laten. Wat mij betreft alleen als het digitale alternatief even veilig is.

Belerion II schreef :
Hoe je e.e.a. ervaart hangt denk ik erg af van de ervaring en/of handigheid die je hebt met elektronische navigatie. Joost (Sunday) heeft duidelijk de overstap gemaakt naar volledig digitaal en als ik zijn setup lees hebben wij zo'n beetje dezelfde benadering (inclusief bliksemveilige backup). Bij ons liggen er ook papieren kaarten (vooral voor onze gasten en trainingen) maar wij hebben dan ook meer ruimte aan boord.

Omdat papieren kaarten door sommigen nog steeds als enige serieuze backup worden gezien lijkt het mij relevant om gewoon eens naar de praktijk te kijken.

P.S: Ik vind het heerlijk om door kaarten en atlassen te bladeren, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ze voor onze navigatie eigenlijk niet meer gebruikt worden.

Belerion II schreef :
Mijn laatste kruisje in de kaart was in 1986.... toen bestond er nog geen GPS en Decca hadden we niet aan boord, dus papier, log, kompas en potlood. Lekker stroom en voortgang kavelen!

De 30 jaar daarna nooit meer de behoefte gehad om in de kaart te tekenen....

Faran schreef : Automatisch updaten kun je (tijdelijk) uitzetten.

Heb het inmiddels gevonden, al 29 updates uitgevoerd.

voor wat UK en terug betreft;
-laptop/OPENCPN/AIS transponder met eigen GPS
-autonome Garmin GPS (kan evt. aan de laptop)
-en noem het traditie of niet; paper charts

de gewoonte is toch wel elk uur evt 2 uur een kruisje en lijntje zetten.
het geeft me een beter overzicht wat gedaan/wat te doen, de gevaren koers.
ook wel een check op de (interpretatie van)de gegevens in de digitale kaart.
en mocht er een breakdown zijn (nooit meegemaakt) een backup.

Hans V schreef :
Tja. Ik zal wel tot de ouderwetse generatie behoren . Ondanks dat scheepsnavigatie en communicatie in de breedste zin van het woord mijn beroep is. Of misschien wel dankzij... .

Erikdejong schreef :
Mooie aanvulling. In de gebieden waar de meesten van ons zeilen ligt het iets eenvoudiger, maar zelfs in Europa mis ik wel eens wat informatie over landkenmerken. Bij jou in het hoge noorden is dat duidelijk nog een heel ander verhaal.


Die neem je niet makkelijk mee in je grab bag...

Lijkt me trouwens wel heerlijk om doorheen te bladeren bij het plannen maken!

sy helios schreef : Dat doet me denken aan het verleden:
als je een positie op de kaart markeerde op basis van een peiling (kompas, radiorichtingzoeker, Decca, GPS etc) dan zette je een driehoekje in de kaart. De grootte van de driehoek gaf de bekende of best geschatte onzekerheid weer.
Als je een positie op de kaart markeerde op basis van een gis (log, stroom, verleieren etc) dan zette je een ellips op de kaart. De grootte van de ellips gaf de best geschatte onzekerheid weer.
Doen jullie oudpapierkrassers dat nog zo?

Ik heb vroeger wel eens met heel grote cirkels op de kaart gevaren, totdat de kust weer in beeld kwam en je kerktorentje of duienrij kon herkennen.

inmiddels 4 aai apparaten met allemaal eigen kaarten en gps naast een boord netboek met open cpn. zelfs de ais kan ik nog op een radio ontvanger over de kaart heen zetten, alleen zijn de kaarten van cmap wat oud inmiddels.
ooit twee aai apparaten die gelijktijdig wat lastig deden maar nooit uit.

Ik beken ook: heb nog wel (3-4 jaar oude) papieren kaarten aan boord maar gebruik die voornamelijk voor tochtplanning (breed-uit op tafel met passer). Alleen op langere tochten schrijf ik kruisjes, logstand en tijd in de kaart (om de paar uur en bij shippinglanes wat vaker). Diezelfde entries dan in het logboek.

Op IJsselmaar, Wad en binnenwater alleen nog electronisch; houd ook geen logboek bij. Op het Wad wel een "papieren tochtplanning" met getijde windows etc voor ondiep water tochten.

Als antwoord op TS' vraag: geen totale blackout gehad, wel een niet goed geborgd stekkertje van de N2K bus gehad die geen goed contact maakte: geeft ook een blackout resultaat overigens maar was snel gespot en opgelost.

Zo heb ik het geleerd en zo doe ik het nog steeds op jachten en op tallships.
Elk uur kustwater en elke 2 uur offshore.

Wat betekent "MWS"?

Nachtvlinder schreef :
Meest waarschijnlijke standplaats?

Op de il Cigno ben ik ook volledig overgestapt naar navigeren op de iPad. Op de binnenwateren komen de papieren kaarten nog maar heel af en toe op tafel, vaak om even wat meer overzicht te hebben.

Op zee heb ik redelijk wat redundantie aan boord. Een tweede iPad, een vaste GPS, een AIS transponder met ingebouwde GPS (waarvan ik de NMEA output in een paar minuten op het Seatalk net kan zetten), een Garmin SX60 handheld GPS (die ik mee laat tracken) en sinds kort nog een tweede handheld in de grab-bag met een los setje batterijen. Van al deze zaken heeft alleen de vaste GPS ooit gefaald vanwege een slechte antennedraad, wat inmiddels verholpen is.

Desalniettemin gebruik ik op zee toch nog altijd een papieren overzeiler met elk uur een positieplotje. Gewoon een kruisje met tijd en een vector pijltje met de voorliggende koers. Vroeger echt als backup, de laatste jaren meer om bij mijzelf en mijn opstappers de vaardigheid in het werken met kaarten, coördinaten en hoeken niet te laten verwateren en bij te brengen. En het geeft nog altijd een heel goed overzicht. Op zee hou ik ook een logboek bij met positie, koers, windsterkte etc. Gewoon omdat het leuk is en omdat het waardevolle informatie kan zijn als inderdaad de blixem inslaat. Dat mag iemand best ouderwets vinden, maar dit is nu eenmaal mijn manier van zeilen.

Grappig Lamavare, ik zal het wel mis hebben met driehoekje en ellips (cirkel is er immers ook een).
Leerde het van oude zeeloods. Ik kan het wel in de loop der tijd verwisseld hebben.
Mijn ezelsbruggetje was altijd: driehoek voor peiling, omdat je op drie dingen peilt (Idealiter) en dan dus drie kruisende lijnen krijgt, die bij héél grote zekerheid -precisie- door één punt snijden, maar bij grotere zekerheid een driehoekje vormen..
M'n ezelsbrug bij gis was: "schets" een ellips op de kaart... Etc....

Enfin, het was leuk, maar ik doe het dus niet meer.

Hier de internationale conventies even opgezocht en hier gevonden;