Onderwerp: Overwegingen bij verplaatsen van de accubatterij

2e winterklus: Een nieuwe accubak.
De €Xr heeft een spiegel die ‘achterover’ helt. Ik meen dat ze dit een ‘negatieve spiegelhoek’ noemen. De benaming is niet belangrijk, maar het gevolg op de trim van de boot wel. Bij een achterover hellende spiegel is de lengte van de waterlijn korter dan de LOA van de boot. Aangezien ‘lengte loopt’ weet je meteen dat je dan geen raceboot hebt. Daar heb ik m’n €Xr dan ook niet voor gekocht.
Het gevolg van deze constructie is dat je dan de boot beter zo kunt trimmen dat het grootste gewicht in het vooronder ligt en je het beste een hele lichte roerganger kunt hebben. Aan die laatste beschrijving voldoe ik geenszins en ik kan zware lading of zware onderdelen beter in het vooronder opbergen zodat ik boot met ‘de neus omlaag’ trim, dan ben ik met mijn te hoge BMI beter op mijn plaats aan het helmhout.
Zou ik de boot ‘staartlastig’ trimmen, dan zal de boot bij een hoge snelheid ‘zijn kont nog verder in het water drukken’, wordt de waterlijn korter en een korte waterlijn ‘loopt niet’.
In de huidige situatie liggen de accu’s ongeveer midscheeps (da’s niet heel ongunstig). Aangezien ik meestal aan het roer zit is er dus meestal sprake van een staartlastige trim.


Ik ben heel goed in staat de neus van mijn boot met mijn gewicht omlaag te trimmen.

In de punt zit de watertank en het al dan niet vol zijn van de watertank levert een enorm verschil in trim op. Als ik m’n LiFePO cellen (16 stuks van 3,4kg in totaal 54,4kg) verder naar voren in de boot leg net achter de watertank, dan heb ik de trim met iets meer dan de helft van mijn lichaamsgewicht gecompenseerd.De ruimte voor de accu’s is er: onder het V-bed in de voorkajuit, achter de watertank heb ik 600 x 380 x 350 hoog (300 voor de werkbaarheid), de toegang tot deze ruimte is 570 x 270 mm.
Voor de accu’s (2 rijen van 8 cellen) heb ik een ruimte nodig van
breed: 8 x 70mm = 560mm,
diep: 2 x 147mm = 294mm en
hoog: 250mm.
Ik kan geen bak van 560 x 294 x 250mm door een gat van 570 x 270mm laten zakken, ik zal een soort van ‘opklapkrat’ door het gat moeten laten zakken om dat in de boot vast te zetten. De lichtste constructie lijkt mij nu een houten ‘boekenplankje’ met scharnieren en ‘zij schoren’ waarop aluminium hoeklijn wordt geschroefd om de cellen niet te laten schuiven. De cellen zelf kunnen na plaatsing met een nylon band worden vastgesjord. Ik wil de ‘accubak’ niet laten steunen op de binnenkant van de romp, de dynamische belasting bij golfslag zou het polyester wel plaatselijk naar buiten kunnen duwen en bij herhaling ‘bulten’ in de romp kunnen veroorzaken. Ik zou wel kunnen afsteunen op het dikke polyesterlaminaat van de kiel en de wrangen en dan een V-vormige steun naar boven kunnen maken. Aan de bovenkant van deze V kan een dwarsbalk worden gemaakt die de zijwaartse krachten via een platte plaat op de romp kan overdragen zonder permanente druk op de romp uit te oefenen en er ‘bulten’ in te maken.
Nodig: 12mm multiplex van 560mm x 294mm als bodemplaat
12 mm multiplex van 560 x 350mm als achter zijde
2 zware scharnieren om deze platen met elkaar te laten scharnieren en
wat aluminium profiel om de cellen tegen schuiven te behoeden.
Ik heb de cellen van de boot gehaald samen met de oude ‘accubak’. De aluminium profielen die ik wil gebruiken komen voor een deel van de oude accubak. Ervaring heeft mij geleerd dat de maatvoering ‘in het eggie’ flink kan verschillen met gemeten maatvoering en ik wil daarom de hele accu erbij hebben om de maatvoering ‘in vivo’ te controleren.


De cellen en de helft van de balancers.

Op de cellen zitten nogal wat vetvlekken van de eerste montage. Je kunt wel vergeten dat siliconenvet ‘vervliegt’ en ik moet het er met terpentine vanaf halen om de cellen weer toonbaar te maken.
Na boren en schroeven en lijmen zitten de aluminiumprofielen strak op hun plaats en kan ik de cellen in het aluminium houder plaatsen om te zien of zij er wel strak in passen. Ik houd een lengte van het aluminium T-profiel over om hiervan een boven beugel te maken. Stel dat je een golfdal inklapt, dan wil ik niet dat de cellen gaan zweven en uit hun houder komen.


De cellen in gelid.
Op de bodem van de accubak houden aluminium profielen de cellen op hun plaats, maar wel met zoveel ruimte dat zij er naar boven kunnen worden uitgetild.


De cellen en de aluminium profielen om schuiven tegen te gaan.

Na drie jaar.
Ik neem de kans te baat om de cellen na het poetsen te bekijken. Wat is het effect van 3 seizoenen gelijkstroom door de accupolen? Is er iets te zien van elektrolytische corrosie? Aluminium en koperen accupolen vastgezet met een aluminium moer… Dat zou niet in eerste instantie mijn materiaalkeuze zijn geweest voor accupolen, maar ik kan er niet onderuit dat na een beetje vegen met een lapje met terpentine, de polen er nog netjes uitzien en geen spoor van corrosie tonen.
Ik bescherm het aluminium mechanisch met een M8 carrosseriering van RVS. Elektrolytisch bescherm ik het aluminium met siliconevet (kranenvet of in mijn geval PX7). De vertind koperen kabelogen worden opgesloten tussen de M8 carrosseriering van RVS en een M8 sluitring van RVS. Het boutje is M8 x 16 RVS A2 en zet dan net de zaak strak vast. Misschien was M8 x 12 beter geweest, maar ik heb er geen last mee gehad.


De cellen zijn schoongemaakt en de accupolen geïnspecteerd.
De 16 cellen worden in 4 x 4 cellen verdeeld en elke groep van 4 vormt een elektrische groep zoals in huisinstallaties. Elke groep van 4 cellen krijgt een 30A zekering en wordt dan naar de hoofdschakelkast gevoerd met een 2 x 6mm2 leiding. Op deze wijze vormt mijn 48V tractiebatterij 4 12V service accu’s (in serie) die ik per accu kan gebruiken. (NB, dit kunt u beter niet doen in een metalen boot, want u mag de romp dan niet gebruiken als geleider!) Zou er een 12V sectie leeg zijn, dan kan ik overschakelen naar een andere sectie.
De hele batterij (48V) wordt met 35mm2 naar de ebbm gevoerd en is met 80A gezekerd.
De bedrading voor dit systeem is al in de boot aanwezig en hoeft alleen te worden verplaatst om opnieuw te worden aangesloten.
Er is voldoende ruimte om in deze ruimte ook de booster en de balancers in een RF-dichte behuizing te monteren. Zolang roozeboos de ‘RoosCharMon’ laadcomputer (Roos charger monitor) nog niet in productie heeft genomen, zal ik mijn eigen balancers blijven gebruiken. Die hebben 3 jaar naar tevredenheid gefunctioneerd en er is geen reden om aan te nemen dat dit systeem nu niet meer werkt.
Nu moet ik alleen weer een dagje door mijn boot te kruipen om het geheel te monteren en dan is klus 2 ook klaar.
‘NEXT’!
Groeten, Peper.

Dat ziet er prachtig uit Peper, heel wat fraaierdan mijn zwarte loodaccus.
Die paar vlekjes zouden me helemaal niet opvallen als je ze niet genoemd had.