Onderwerp: aarding, rechtstreeks door de romp

Op verschillende Etap modellen bevindt er achter de saildrive een soort dopje van koper, messing, brons of iets dergelijks. Binnen in de romp is het verbonden met verschillende aardingsdraden. Ik neem aan dat dit de aarding is. Deze manier ben ik nog niet veel tegengekomen. Kan iemand hiervan de voor- en nadelen toelichten?

Het is me opgevallen dat dit bij de meeste overschilderd is met antifouling. Verliest het zijn werking niet. Wanneer het dan weer niet overschilderd wordt,
is er dan geen risico op galvanisiche of elekrolytische corrosie?

Ik ken het ook niet, maar overschilderen lijkt mij zeker niet de bedoeling. Is het niet een bevestigingspunt voor een anode?

tricky business...

Ik denk dat de werf het inderdaad zo bedoeld heeft als vorm van aardelektrode en overschiolderen zal niet de bedoeling geweest zijn.

Maar......
Ik zie een aluminium (denk ik) saildrive. Als die saildrive op de één of andere manier ook aan de min van het systeem vast zit kan er onbedoeld een kringloop ontstaan tussen die messing/bronzen aardbout en de alu saildrive.
Dat lijkt me een zéér ongewenste situatie, omdat Alu dat gaat verliezen.

Is het werkelijk standaard?

Voor zover ik heb kunnen nagaan is het standaard op de jongste en de grote modellen (zeker voor de periode 2003-2007). Ik heb de vraag al aan enkel eigenaren gesteld maar niemand die er zich zorgen overmaakt en er dus gewoon overschilderen. Welke risico's zijn hier aan verbonden?

Ik zal eens nagaan hoe het met de aarding van de saildrive zit. De 18de gaat de boot uit het water.

voor zover ik weet is het een eis van de CE.

het eerste wat ik gedaan heb toen ik in 2002 mijn boot geleverd kreeg was die aarddraad (bij de Spirit aan een kielbout) losmaken.

De saildrive is geaard aan: de aarde (via het water). De saildrive is niet van puur aluminium, maar van een aluminiumlegering. Die staat een stuk hoger in de spanningsreeks dan gewoon aluminium, hoger zelfs dan zink (ga maar na, anders zouden alle saildrives met zinken anodes het massaal begeven en de anode heel blijven). Hoe dan ook, de saildrive zit vast aan de motor (deuh) en dat vormt in vrijwel alle kunststof boten de centrale 'massa'. Of de kabels in de Etap van TS daar ook mee verbonden is weet ik niet, maar het ligt wel voor de hand.

ilCigno schreef :
kan electrisch geisoleerd zijn. Mijn VP2030 is niet electrisch aan de keerkoppeling (en dus de schroefas) gekoppeld. Hoe men die isolatie realiseert weet ik niet, maar het staat in de specs!

Dat is best een knap staaltje isolatie dan, ik wist niet dat dat ook voorkomt.

ilCigno schreef :
tekst uit de folder:

To avoid galvanic corrosion the engine
is equipped with the unique electrical
insulation between engine and
transmission.

Hoe dan? Ergens een kunststof tandwiel o.i.d. kan ik me niet voorstellen.

Faran schreef :
nee dat is niet eens zo ingewikkeld.
1 blok rubber tussen motorflens en asflens
en dan niet de bouten door beide flensen, maar alleen vastbouten aan het rubber
dan heb je wel verschillende maten flens nodig (maar het zal vast ook kunnen met gelijke maten.

Bart

Die had ik al door.
Maar dan zit je nog steeds met de aandrijving nietwaar?

Isolatie is tussen motor en keerkoppeling. Niet tussen keerkoppeling en as.

oh wacht, op een jacht(je) zit de keerkoppeling vaak mee ontworpen met de motor (één geheel)

sorry zat ff met wat groters in mijn hoofd, daar staat de keerkoppeling los achter de motor, en daar zit een flens verbinding tussen.

Maarja hoe dat dan op een jacht zit, waar het huis van de keerkoppeling ook vastgebout zit aan de motor...

interesant.

Dank Baasklusje. Overheen gelezen.

ilCigno schreef :
Dát is nou net het probleem, die isolatie is mogelijk niet meer gewaarborgd in vochtige zoute omgeving. lekstroompjes van een miliAmpere is al genoeg.
Of nog erger; moedwillig overbrugd...

ik weet wat een bronzen aardplaat aan een volvo saildrive aanricht, daar haal ter nauwer nood de Azoren mee en een paar duizend Eu schade.

BartWNL schreef :

Dit heb ik tussen mijn as en keerkoppeling. Behalve een soort van flexibiliteit voor uitlijning zorgt het ook voor electrische isolatie (wat in mijn situatie weinig toegevoegde waarde heeft):

maar hoe zit het nu het die aarding in de Etap?
zijn de draadjes al doorgeknipt? Nut hebben ze niet, risico geven ze wel.

Bij mij zit dat ook zo.

Er gaat een draadje van de saildrive naar de anode:


En de anode en de aarding van het 220v zit weer op een isolator.



Let niet op staat van de saildrive op de foto. Dit was een klus van vorig jaar, ziet er inmiddels al wat schoner uit... na vervangen van manchet ed.

En dat is dan ook weer terug te zien hier:

interessante constructie....

over de Galvanic Isolator vind ik dit:

The purpose of the galvanic isolator is to allow the bonding system to be isolated electrically from the dock and other vessels at low voltages (below 1.4 volts) but to keep it connected to the shore ground at high voltage potentials.

Dus het ding aardt de hele scheepsinstallatie aan de walaarde igv hogere voltages, voor de veiligheid.
Dat lijkt me niet erg nodig als je een goede 230V installatie hebt met aardlek en zekeringen (aan een goede walaarde).

Verder moet je maar hopen dat het ding werkt als isolator onder de 1,4V, en dat er dus geen stroom kan lopen tussen beide aardes (wal en water).

Niet aarden aan het water, en deze hele installatie is overbodig.

Gek ook dat ze hun eigen Engels niet goed schrijven, "less protected then yours".....

WADnWIND schreef :
De boot is eind mei te water gelaten en heeft ruim 30 dagen in zout water gevaren. Op het onderwaterschip zit Coppercoat wat de kans op electrolyse/galvanische corrosie , volgens sommigen, zou kunnen verhogen.

De boot staat ondertussen op de wal en ik geef jullie graag de volgende feedback.
De saildrive is niet aangetast en de anode heeft zich nauwelijks moeten opofferen. Het aardingsplekje is enkel groen uitgeslagen.

Dus de opstelling lijkt me zeker niet nadelig.

Baasklusje schreef :
Galvanic isolator voor 220 volt aarde is de grootste onzin die er is, pure zwendel en kwakzalverij.
Alsof een stroomlekje bij 1,4 volt ophoudt? Meestal is een lekverdeling ergens 110/110 volt of 100/120 o.i.d. en daar helpt het geen snars bij.

Zwendel en gebakkenlucht van mensen die er technisch onvoldoende iets van begrijpen.

Daarbij zijn het gewoon ordinair 4 dioden in een standaard gelijkrichter behuizing. Als je iets van bliksem of statische ontlading gehad hebt, doet het ding het helemaal niet meer en isoleert totaal. levensgevaarlijk dus.