Sippe,
Bij elektrische aandrijving van een lier loopt het koppel kwadratisch op bij hogere belasting. Dat wil dus zeggen dat: bij een 2 x zo hoge trekkracht wordt de stroom 4 x zogroot. De snelheid neemt navenant af.
Dat lijkt leuk, lage snelheid bij een grote trekkracht, maar consequentie is dat bij kleine belasting de snelheid aanzienlijk oploopt. Bij nullast gaat de motor "op hol". Met een aantal maatregelen is één en ander wel te beperken, maar het nadeel: "de lier past zijn trekkracht maar ook de snelheid aan aan de belasting" blijft toch bestaan.
Bij een hydraulisch aangedreven lier is de snelheid afhankelijk van de volumestroom van de olie. Is die stroom constant, dan is ook het toerental van de lier bij elke belasting (nagenoeg) constant. De oliedruk wordt bepaald door de belasting. De maximale oliedruk wordt daarom begrensd met een ontlasklep die op de maximale (gewenste) oliedruk staat ingesteld.
Let wel, dat geldt bij een hydraulische pomp die wordt aangedreven door de hoofdmotor. Het vermogen voor een kleine hydraulische pomp staat in geen verhouding tot het vermogen van de hoofdmotor, zodat het toerental van de hoofdmotor niet noemenswaard wordt beïnvloed door de belasting van de hydraulische pomp. Ga je de hydraulische pomp elektrisch aandrijven, bijv. zoals bij zware aanhangmotoren (tillen) wel gebeurt, dan hou je toch min of meer de toerental variaties t.g.v. de belasting.
Zelf heb ik o.a. een hydraulisch ankerspil met een pomp op de motor en dat werkt perfect. Kortom: Voordeel: Enorm sterke lier die niet overbelastbaar is, constante lage snelheid bij elke belasting.
Nadelen: Leidingen door het hele schip die eigenlijk alleen bij nieuwbouw goed zijn weg te werken. Voorziening om de pomp af te koppelen van de motor tijdens normaal bedrijf (koppelingetje). Olieaflooptank. Ontlastklep. Filters.
Ik ben er erg happy mee, omdat ook nog andere zaken hydraulisch gebeuren. Ik hoop dat je er wat aan hebt. Iets niet duidelijk, stel gerust je vraag.
Vr.groet, peter