jerry schreef :
Jammer dat forumlid Eemspoort hier niet (meer) meeleest. Die is binnenschipper en zeiler. Ik zou zijn mening wel eens willen horen.
Jerry, ik ben ook zowel recreatiezeiler als beroepsschipper: ik heb vele jaren met mijn sleep/duwboot de wateren doorklieft, vaak met een grote bak voor de kop, soms met een sleep erachter, soms met "de losse boot".
De boot was 21 meter, gewicht bijna 100 ton. De bakken konden tot ruim 100 meter zijn. De schroef was 1,75 meter in een straalbuis: gruwelijk veel kracht dus.
Die boot is helaas gesloopt (door de crisis viel het werk weg en het was te duur om hem aan te houden), maar ik vaar nu nog regelmatig als invaller/aflosser/opstapper.
Mijn meningen:
Het is goed dat eerst de grote vaart binnengaat en pas daarna de jachten. Enerzijds omdat ook een groot schip kan wegwaaien (en dan het touwtje mist) en dan manoeuvreerruimte nodig heeft, wat lastig wordt als daar een kwetsbaar jachie tussenligt. Lang niet elk groot vaartuig heeft een kopschroef paraat: de duwvaart zelfs vrijwel nooit.
Daar komt bij dat mijn keerkoppeling een ingebouwde inschakelvertraging had van ongeveer 10 seconden. Ik kan je verzekeren dat die 10 seconden verdomd lang kunnen duren!
Anderzijds is het uitermate vervelend als de recreatievaart als eerste wordt binnengelaten, want de ervaring heeft geleerd dat een aantal van hen (uit zenuwen of onkunde?) nog wel eens vastleggen aan de eerste de beste bolder die ze kunnen pakken en daarmee de invaart volledig blokkeren.
Verder kan ik je verzekeren dat ik, met zo'n zware sleep/duwboot al dan niet met bak, ook last heb van schroefwater van andere schepen. Ik heb de gewoonte om daar direct contact over op te nemen met de betrokken schipper. Meestal helpt dat, soms tref je een hork. (Die komt dan op mijn zwarte lijst.)
Ik heb de gewoonte om zo snel mogelijk het spul vast te leggen, en dan de schroef uit z'n werk te halen. Van mij mogen jachten langszij afmeren, maar velen durven of willen niet, soms uit angst voor vlekken op hun witte fendertjes.
Bedenk wel, dat de touwen vaak ruimte hebben om het hoogteverschil op te vangen, en een portie rek; daardoor heeft het schip de gelegenheid om vrij te komen van de sluismuur. Als zoiets gebeurt bij je jachtje, dan trek je je touwtje even aan. Maar als zoiets gebeurt bij je grote schip, dan valt er niks te trekken. Soms is het dan nodig om even de schroef in het werk te zetten om het spul weer fatsoenlijk tegen de muur te krijgen.
Bij het uitvaren laat ik vaak de jachten, die achter of naast mij liggen, als eerste uitvaren. Dan hoef ik tenminste niet op te letten of ik er eentje wegblaas of plet.
Als een beroepsschipper in een sluis niet reageert op marifoonoproepen van een jacht, dan kan dat allerlei oorzaken hebben: 1. Het is een hork (dat komt heel soms voor); 2. de oproep wordt niet gehoord omdat... 2a het jacht oproept op het duplexkanaal van de sluis; 2b omdat de schipper op dat moment al communiceert met de sluis, met z'n matroos voorop, met z'n bevrachter en met z'n vrouw en ondertussen ook nog de hond moet uitlaten; 2c omdat de schipper niet in de stuurhut is maar op de wc of in de machinekamer of bij het koffiezetapparaat of bij de achtertros; 2d omdat hij de marifoon van kanaal 10 even zacht heeft gezet omdat-ie er horendol van wordt; 2e omdat de marifoonoproep van het jacht onverstaanbaar is door slechte spreektechniek of slechte woordkeuze of slechte apparatuur op het jacht; 2f omdat de binnenvaartschipper een Oostblokker is die geen Nederlands verstaat.
Maar mijn ervaring is dat binnenvaartschippers in principe gewoon communiceren, ook met jachten. Vaak wel op een nonchalante toon, maar daar moet je maar doorheen luisteren.
Binnenvaartschippers hebben er geen enkel belang bij om een jacht te pletten: schadeafwikkeling is vervelend en kost veel tijd.
Tot zover; ik hoop dat het enige duidelijkheid verschaft, Jerry.
Groet!
Wim.