Onderwerp: monstergolven in kustwater

Hier is een verhaal van Erik de Jong over de Round Britain and Ireland race te vinden:
www.wvamstelmeer.nl/wp-content...ng-29-nr.-4-2006.pdf
(vanaf pagina 11)

GeorgeIIPetraI schreef :
Inderdaad!

Het lollige is dat ik in deze pots:

zeilersforum.nl/index.php/foru...agen?start=25#806678

aanvankelijk precies dezelfde fout maak, maar een paar regels lager wèl de goede spelling hanteer.. Ik sluit namelijk af met:

"Het boek van Coolhaas is ook zo aardig omdat het laat zien dat je ervaring moet opbouwen."

Van de inhoud van die zin gaat overigens ook nog steeds niks af.

Wadloper schreef :
Ben zelf wel eens erg geschrokken in het Westgat bij Schiermonnikoog, bij rustig weer behoorlijke golven en deining.
Filmpje... (Niet van mij)

Heb daar ooit nog eens iets voor doorgeleerd: Als golven "de grond raken" gaan ze inderdaad energie verliezen. Maar dat doen ze door te vertragen en steiler te worden. Bij de branding is dat natuurlijk het beste te zien, daar slaat elke golf namelijk om.

Daarnaast heb je het effect dat grote golven sneller zijn, en kleintjes kunnen inhalen. Dan krijg je op bepaalde punten uitdoving en op andere juist optellen van de golfhoogte. Dat is deining plus windgolven bijvoorbeeld.

Plak dat op een ondiepte waarbij de kleintjes (plm. 1-2 meter) de grond niet raken maar een grotere (3+) wel en dan kun je ineens "uit het niets" één grote steile, brekende golf hebben.

Het derde effect is het terugkaatsen van golven tegen een harde kust (extreem voorbeeld Amsterdam-Rijnkanaal) Er komt een boot met een treintje van 4 golven langs en 10 minuten later klotst het nog. Dat komt omdat de golven minder energie kwijt zijn geraakt als ze de kant raken (zoals in de branding). Ook dat effect zou in Petten gespeeld kunnen hebben. Die terugkaatsende golven hebben ook nog een andere richting dan de oorspronkelijke. Waardoor de kans dat ze elkaar tegen komer groter wordt dan als ze elkaar inhalen. Zet dit bovenop de bovenste twee effecten en je weet waarom het aan de kust, met name aan lagerwal wel eens link kan zijn.

Dat haal je niet goed uit de zeekaarten tenzij je ze heeeeel goed bestudeert, in de context van de windrichting ... maar bij aanlandige wind je route niet over ondieptes plannen, lijkt in elk geval een wijze les.

Wadloper schreef :




Bedankt voor de tip Wadloper! Ik heb dezelfde ambities (en kijk al als jandoedel op schermpjes), maar mis nog de nodige ervaring... die boeken uit de jaren 70/80 zijn ware pareltjes van informatie (is mijn bescheiden mening...) (ervaring leer je niet uit de boekje, dat weet ik, maar veel boeken lezen heeft me al wel behoed voor een hoop beginnersfouten (al zijn er nog genoeg over die ik wel gemaakt heb )

Jouw inschatting qua prijs is zeer nauwkeurig, en ik heb warempel vandaag ook nog een beetje geluk:




De gebeurtenissen bij Petten en verhalen over aanlopen van zeegaten doen mij wel beseffen dat ik nog wat langer op de Oosterschelde blijf aanrommelen...

Verder, wat tegenwoordig wel meespeelt (in vergelijking tot jaren 70/80) is dat de weersvoorspelling nu veel nauwkeuriger is, en zelfs aan boord op elk moment op te vragen...

Baasklusje schreef :
Dit misschien?
drive.google.com/file/d/1LHfGZ...Z_R/view?usp=sharing
Ad

@ Sjoerd: snelle reactie!

Nu nog wat beter quoten ,want dit lijkt nergens op.

Frodoo schreef :
Inderdaad: "En het is maar windkracht twee".

Deze ouwe zak kwam in 1984 (aan boord bij een andere schipper) door het het zeegat bij Schiermonnikoog. We zouden naar Borkum zeilen. De wind was vrij zwak (we hebben het hele stuk nauwelijks gezeild), maar de golven (feitelijk: de deining) waren zo hoog dat je zittend in de kuip de horizon voortdurend uit het oog verloor.

De golven waren overigens een stuk langer dan wat we op het filmpje zien. Die toppen lagen misschien wel 30 m. uit elkaar en het bootje in kwestie (Een stalen langkielertje van ruim 8 m.) ging er zonder veel gestuiter doorheen.
Maar indrukwekkend vond ik het destijds wel. Daarom weet ik het nu nòg..

Iemand die zoveel op zee is en daardoor gaat denken alle situaties qua zeegang wel zo'n beetje onder controle te hebben, heeft gewoon te weinig ervaring. De zee is namelijk op momenten totaal onberekenbaar. Al helpt ervaring natuurlijk wel om verdachte plekken of situaties in te schatten en te mijden.

Zowaar...

www.boekwinkeltjes.nl/su/?qs=c...jsvan=0.00&prijstot=

Joost

sjoerd1981 schreef :
Wat naar mijn idee vooral is verbeterd zijn de verwachtingen op de wat langere termijn. Wat nu voor over een dag of drie, vier wordt verwacht, komt in grote lijnen meestal wel uit.
Daarnaast is, in de Nederlandse context, beter te voorspellen wat er lokaal gaat gebeuren. Een weer-model als KNMI-Harmonie heeft op detail-niveau een veel grotere nauwkeurigheid dan 40 jaar geleden mogelijk was.

Aan boord binnenhalen kan zolang je telefoonbereik hebt of met een geschikte ontvanger gribfiles kunt binnenhalen.
Voor de Noordzee heb je altijd nog BBC Radio 4 op 198 kHz (4 keer per dag). De meeste transistorradio's hebben de lange golf nog wel.

www.bbc.co.uk/sounds/play/m000ndj2

Wadloper schreef :
Verholpen! Bedankt hoor..

Arcadia schreef :
Dan heb je tot nu toe geluk gehad en hier wordt ook juist gewaarschuwd voor grondzeeën.
Bij ZW geen probleem maar wel bij NW/N.

Michieltje schreef :
Bij de genoemde windkracht 9 zou ik echt niet het lef hebben om door het Molengat te gaan. Ook op open zee is het dan bar.

Kan iemand mij uitleggen wat nou het feitelijke verschil is tussen een grondzee en een breker? Is het één gevaarlijker dan het ander? Of is een grondzee in feite niets anders dan een breker die ontstaat door oplopende bodem?

Bij de ingang van de Vliestroom kan het ook van de ene op de andere bootlengte plotseling vreselijk tekeergaan. De deining rolt gewoon de bocht om en slaat daar tegen de steile geulrand om en nabij de VL3:

Bij mijn weten is in een grondzee ook zand opgewoelt waardoor het soortelijk gewicht van het water hoger wordt en er dus meer energie in de golven zit.

Maar in de volksmond wordt brekend water (of stijle korte golfslag) door oplopende boden vaak grondzee genoemd.

HotSnail schreef :
Het klopt dat bij een grondzee er zand in het water kan zitten. Zie het gdrive docuement van de PZV. Daarin wordt de stroming in een golf uitgelegd. Als de golf dus "de grond raakt" wordt er dus zand mee omhoog genomen. Grondzee zou ik (maar wie ben ik) definieren als een hoge golf ten gevolge van het omhoog komen van de bodem. Wat dan nog t onderscheid met branding maakt...

Ook wordt daarin uitgelegd dat elke golf breekt als de tophoek meer wordt dan 120graden. Dus de verhouding tussen hoogte en lengte is belangrijk.

Die verhouding wordt beinvloed door zo'n beetje alles: windkracht, aanstrijklengte, diepte ter plekke, stroomrichting en snelheid.

Breken kan dus op elke plek op zee.

Wikipedia is het met je eens..


Had ook nog wel horrorverhaal gehoord dat er zoveel lucht (schuim) in het water kan zitten dat je boot drijfvermogen verliest, en zó onder water kan zakken.. Het specifieke horrorverhaal dat ik hoorde liep daarbij gelukkig goed af, duurde niet lang, en meer schuim dan water in de kuip. Evengoed...

In mijn nog jeugdige overmoed en met veel wind in de nacht over de Belgische banken kregen we een enorme breker over ons heen. We zaten allebei binnen, boot op de automaat. Om te zien of de mast er nog op stond een verschrikte blik naar buiten. Met de mast was niks aan de hand maar nadat het water weg was lag de kuip vol zand. Sindsdien weet ik grondzeeen succesvol te vermijden.

Ongeveer 12 jaar geleden zeilden we boven Wangerooge met onze Yamaha 29. Tijdens de opkomende zon kwam er een reusachtige hoge golf in de zij en gooide ons plat, de zeilen in het water. Gelukkig kwam ons scheepje weer terug. Elke dag weer vraag ik mij af waar die reusachtige golf vandaan kwam en waarom ik die niet aan zag komen. Nooit zal ik het geluid van het water dat uit de zeilen viel vergeten, tsjonge wat voel je je dan klein en nietig.
Mvg Grover.

Noballast schreef :
Maaarre je hebt de golf toch niet gezien

Kapiteinmomo schreef :
Nee, het kan ook een kabouter met een schepje zijn geweest. En zie die maar eens te vermijden.

Menno schreef :
Indrukwekkend om het te lezen, dank voor het delen!

Ik vind gewone zeegolven al indrukwekkend, laat staan monstergolven.

Dat gevoel van zeegolven, het is een bijzonder gevoel.
Je ziet een muur van water op je afkomen, het water komt ook over de boot, het tilt de boot op en je rijd de golf weer naar beneden. De krachten die je voelt kan ik niet goed omschrijven, ik vind het een intens gevoel waar je eigenlijk wel erg blij van word. Je geeft jezelf eraan over, het maakt mij dan ook nederig en dankbaar.

De eerste keer op zee, ik wist niet wat ik zag zo dat zeegat uit bij Fiskebackskil.
Het waren steile golven, net niet brekend, soms wel brekend, kort achter elkaar.
Ik was niet bang o.i.d, want volste vertrouwen in het bootje en vooral in schipper, maar ik vond het gewoon erg indrukwekkend en erg mooi, ik wist niet goed waar ik naar aan het kijken was, dat besef komt pas later.

Op een gegeven moment was het indrukwekkende eraf, en begon het ook juist erg leuk te zijn, totdat je een fout maakt en echt een bak met water over je heen krijgt, en je ook in een bak met water staat daarna. Vervolgens ga je ff naar binnen om op te warmen/droog te maken en word je volledig gevloerd door zeeziekte. Alsof iemand je met een volle cementzak door je kop probeert te slaan, wat een ongelofelijk klotegevoel is dat zeg, bijna niet aanspreekbaar, compleet gedesoriënteerd, compleet nutteloos lig je plat. Je wilt je er niet aan overgeven, je vecht er tegen, je wilt meehelpen, aan dek zijn, geen seconde missen, maar je kan het gewoon niet. Alsof je verlamd bent, ik kan niet beschrijven hoe klote of dat voelt.

Op een gegeven moment ben je er weer, en is het weer heerlijk zeilen.
Daarna nooit last meer gehad van zeeziekte, het zet je wel even op je plek.

Als je eenmaal in diep water bent zijn de golven veel langer en vele malen comfortabeler, maar niet perse kleiner. Indrukwekkend zal het voor mij altijd blijven, ik hoop nooit een monstergolf tegen te komen, brrr allen al de gedachte daarvan.

Indrukwekkend, de zee.