Onze duit in het zakje,
We kwamen die Pinkstermaandagmorgen vanuit de Roompotsluis om naar Stellendam te varen. Onder de kust van Ouddorp kwam de mist plotseling opzetten. We zaten net vlak bij een baggerschip Ham 371 dat een zandsuppletie uitvoerde op het strand Dat konden we echter niet zien. Vlak achter de baggeraar leek het of er rook dreef en in no time hadden we minder dan 50 meter zicht.
Gauw op de GPS en de AIS loeren, we zaten vlak onder de wal met en windje 4 maar hadden op dat moment geen benul of die baggeraar voer of stil lag. Wel zagen we een andere vorm die piepte, wat verderop, dat bleek een buldozer, dus daar kon je niet varen. Leek ons geen goeie positie en we gingen overstag toen we de baggeraar niet meer zagen om weg te zeilen
Op de AIS zag ik hem ook niet. Dat bleek te maken met de instellingen; schepen met een snelheid van 0 kn. werden uitgefilterd. Deze instelling maar gauw weer gewijzigd, en het was een hele geruststelling te zien dat HAM 371 stil lag. In de overstagmanouvre hadden we ook nog even een motorbootje met duikers gezien en zij ons. Ze meldden de mistbank aan post Ouddorp, die zelf op dat moment nog prima zicht hadden. Ze meldden ook de baggeraar en ons. Ik heb me daarop ook maar gemeld ze zagen ons niet op de radar.
Daarna snel mist regime ingesteld, één man beneden op de beeldschermen loeren, twee buiten luisteren en kijken. Snel ook de radarreflector hijsen en weer contact leggen met post Ouddorp om onze lokatie en intenties te laten weten.
We besloten door te varen want zaten ver buiten de vaargeulen en hadden met opkomend tij een koersje over de platen voor Ouddorp en uitgezet we verwachten daar weinig of geen Scheepvaart en ook Ouddorp gaf aan verder niks op de radar te zien.
Alternatief zou zijn ankeren en afwachten tot de mist wegtrekt. De post zag inmiddels ons reflectortje, maar het was een zwak signaal. Het zicht buiten varieerde tussn de 25 en 100 meter. heel af en toe was het ineens bijna helder. Dan voelde je de lucht weer afkoelen en kwam de volgende mistbank over ons heen en voer je in de soep.
Al die tijd stond er een windje vier en maakten een redelijk gangetje van 5 knopen op het log, 6 over de grond.
We zetten op de plotter een kompaskoersje voor de roerganger uit, vlak langs een boei, zodat we telkens konden verifieren waar we waren. Waar mogelijk kozen we vaarlijnen buiten het vaarwater. Vanuit de kajuit werd de GPS positie geplot en waar nodig aangepast. Voor de zekerheid hebben we de posities ook op de papieren kaart aangetekend. Dit werkte goed.
Door Post Ouddorp werden we op de hoogte gehouden van verkeer om ons heen. Ook hoorde je mistberichten van andere bootjes. Pas in de buurt van Stellendam kwamen een tweetal zeilbootjes met ons oplopen. Een daarvan had ik al gezien op de AIS, daar liepen we op uit. De ander, een blauwe Albin Ballad, liep juist iets harder dan wij en lag iets voor ons. We besloten over de ondieptes te blijven varen om uit de route van andere schepen te blijven en liepen daardoor ook op die Ballad in.
Vlak voor Stellendam zagen we ze weer even. We hebben ze toen opgezocht om te laten zien waar we waren en dat we gingen aftuigen. de Albin Ballad deed prompt hetzelfde. Even later waren we elkaar weer kwijt, in de mist maar in het haventje van Stelendam was het zicht wat beter en troffen we ze weer.
In de sluis was het zicht redelijk. We kwamen daar forumlid Il Cigno tegen op de terugreis vanuit Shotley.
Op het Haringvliet was het af en aan; mistbanken en helder. Vlakbij Stellendam was het zicht echter steeds rond de 100 meter en dus beter dan op zee, bovendien waren er langere periode's met minder dikke mist. We besloten het er na een uurtje maar op te wagen en toch door te varen naar Willemstad. Bij Hellevoetsluis begon de mist alweeraf te nemen en de rest van de trip hadden we een prachtig windje en mooi weer.
Een interessant leerzaam tochtje dus. Zonder (PC)plotter (Stentec) met een up to date kaart had ik dit niet gedaan. Dan waren we voor anker gegaan om beter weer af te wachten.
C.