Omdat te veel vaagheid kan worden verward met lafheid, en dit forum zo actief wordt gebruikt wil ik de gelegenheid te baat nemen wat meer uit de doeken te doen en te leren van jullie tips voor een volgende zeiltrip.
Om te beginnen de setting: 4 jongemannen (25-35 jaar) op een zeiljacht van 39 voet. Ervaring: Waddenzee, Noordzee, Noorwegen/Denemarken en veel 470. Dit verklaart misschien wat van de onbezonnenheid en het alcoholgebruik. Hoewel beide ietwat overtrokken zijn in het eerder gedeelde verhaal.
De weeromslag bij Zeebrugge is overigens niet overdreven: het barometer alarm ging af en binnen 1 minuut draaide de wind en nam enorm toe in kracht. Omdat je als schipper altijd op de hoogte moet zijn van eventuele vluchthavens deed Blankenberge mij als een goede optie aan: de diepgang bij de monding is 1.8 boven LAT; LW is 0.73 boven TAW, TAW is 0.34 boven LAT, dus je zit met minimaal 2.87 diepte. We arriveerden zo'n 2 uur na laagwater. Nooit minder dan 1m onder kiel gehad. Niet dat we dit uitgezocht hadden, maar achteraf gelijk hebben is ook gelijk hebben. En doorstomen naar Oostende met die weersomstandigheden (en ons gebrek aan ervaring daarmee) leek een nog slechter idee.
Het leven op een boot was memorabel, voor ons allen was het de eerste keer langer dan drie dagen op het water. De nieuwe indrukken, de gezelligheid in de lokale barretjes maakten het tot een ervaring die we niet licht vergeten.
Neem nu Queenborough: een ogenschijnlijk uitgestorven plaatsje. Geen echte marina, maar 'mooring bouys'. Met de Dinky naar de wal: heen met afnemend tijd, terug met opkomend, dat scheelde een hoop geroei. In de kroeg aan het water kwamen we Lee tegen. Lee heeft in 12 jaar zijn eigen boot gebouwd van afvalstaal, -hout etc. Zie bijgevoegde foto.
Bijlage IMAG0683.jpg niet gevonden
's Avonds kwam Lee terug naar de bar met gitaar. Hoewel hij natuurlijk het lokale gekkie is, was het prachtig om met hem te zingen en verhalen te vertellen. Mocht iemand er binnenkort komen en een wat aangeschoten Italiaan tegen het lijf komen: vertel hem dat hij belooft heeft te stoppen met drinken (aan ons ja!)
We hebben twee keer 's nachts gevaren, wat toch wel een extra uitdaging was. Het zal ons ons gebrek aan ervaring zijn, dat het zo ongemakkelijk maakte. Een radar/AIS was prettig geweest om onze gissingen over wat er te zien was te staven.
Kortom: vier verantwoordelijke mannen die altijd de veilige weg kozen: men heeft ons zelfs nog kunnen betrappen op een laf rifje(zie foto) tijdens bft 5; het is natuurlijk ook niet te doen om een fles wijn te drinken op een al te hellend schip.
Bijlage IMAG0782.jpg niet gevonden