Onderwerp: Marker wadden toegankelijk?

sy helios schreef :
Jaja de politieke voorkeuren van de moderator..... De linkse praatjes hou je maar voor je.
Markerwadden, als iets te mooi klinkt om waar te zijn.... Voor iemand die ook maar 1 meter op de Waddenzee gevaren heeft weet dat er twee essentiële elementen op het Markermeer ontbreken. Of preciezer, een ontbreekt en de andere proberen ze juist te elimineren. Voor dynamische slikken en geulen heb je twee maal daags eb en vloed nodig en troebel water ! Zonder troebel water geen platen en geulen die gevormd worden en weer verdwijnen.
Overigens ben ik van mening dat de toegangsprijs van de Markerwadden niet hoog genoeg kan zijn. De gebruiker/vervuiler betaalt.

sy helios schreef :
Kijk, dat bedoel ik. Eerst klagen en piepen en na het zien van de eerste uitgebreide fotoreportage kijkt men er toch al weer wat anders tegenaan.

Maar goed. Ik sluit me graag aan bij de lof van sy Helios. Prachtige foto's.

Om af te sluiten nog even aanhaken bij de opmerkingen van Plusfast en Hans V. Over natuur- vs. cultuurlandschap.
We spreken hier over een valse tegenstelling. Cultuurlandschap is natuur die min of meer geëxploiteerd en onderhouden wordt. In Nederland is geen oernatuur meer. Dat wil zeggen: natuur die er hetzelfde uitziet zoals het er 1000 jaar geleden uitzag. Ook heeft, in mijn beleving, een bos op de Veluwe niet per definitie een grotere natuurwaarde dan het Zuid-Limburgse heuvelland of het Groene Hart van Holland. De laatste twee zijn cultuurlandschappen.

De Markerwadden dienen twee doelen (misschien drie).
De eerste opzet is: verbeteren van de bodemkwaliteit en het bodemleven van het Markermeer, door slib te verwijderen. Men maakt werk met werk door dat slib op te slaan in bassins die uituiteindelijk eilanden vormen waar men bedreigde soorten zoals sterns en bepaalde steltlopers broedgelegenheid wil bieden (doel 2).

En daarbij (doel 3) heeft men bedacht dat een en ander een recreatieve, toeristische functie kan krijgen.

Als je doel 2 echt wil bereiken en overeind wilt houden zal onderhoud nodig zijn. Of je dat een slecht idee vind hangt af van het belang dat je hecht aan die broedgelegheid.

Over hoe de recreatieve functie vorm krijgt heb ik m'n twijfels. Natuurbeleving met nog een paar honderd mensen op een relatief klein eiland is niet mijn natuurbeleving. Het wordt een soort wandelen in het park. Gereguleerd en binnen de paaltjes. Niet op het gras komen.

Doe ik ook wel eens als ik op een saaie zondag nog even naar buiten wil.
Maar of ik daarvoor naar de Markerwadden ga? De tijd zal het leren.

lodewijk stegman schreef : Ah, dus je sluit het zelf ook niet uit. Eerst klagen en piepen en dan toch gaan.

Ik denk dat ik me voorlopig moet behelpen met plekken waar niemand is die zich aan mijn trimaran kan storen. Geen graafmachines nodig zijn om voor de noorse sterns te zorgen, dat doen ze met duizenden tegelijk helemaal zonder hulp. En, oh ja, helemaal zonder toegangs prijs en app. Moet er wel een stukje voor omvaren maar dat is geen straf.

Uibhist a Tuath ;

lodewijk stegman schreef :
Ik volg je redenering, maar het het feit dat we toch al geen oernatuur meer hebben is wat mij betreft geen argument. Teruggrijpen op een periode uit het verleden is altijd arbitrair. Maar dat is misschien ook wat je bedoelt.

Maar als je de natuur ook nu niet de vrije loop laat gaan weet je zeker dat er nooit iets zal ontstaan waarin de mens nauwelijks een rol meer speelt en waarbij een 'natuurlijk evenwicht' ontstaat, zeg maar een soort nieuwe 'oernatuur'. Persoonlijk vind ik dat je hierbij ook naar het grotere geheel moet kijken; landsgrenzen hebben voor de natuur geen enkele betekenis.

De primaire belangen die bij het MW project spelen schatten we verschillend in. Ik zie meer sturing dan in mijn optiek voor echte natuurontwikkeling goed is. 'Nieuwe wildernis' kost veel tijd (generaties) en is moeilijk te vermarkten. In ons dichtbevolkte landje krijg je daar geen handen voor op elkaar, ook niet bij Natuurmonumenten.

Als je aan de west kant van het Markermeer de natuur zijn gang laat gaan heb je helemaal vanzelf na verloop van tijd hoogveen moeras. Het fonteinkruit is al de eerste voorbode. Dat is een geweldige habitat voor vogels. Maar dat zal wel iets teveel natuur zijn voor velen hier.

3Noreen schreef :
Mooi verwoord en wat mij betreft de spijker op z'n kop.

In ons Nederlandse natuurbeheer lijkt dit helaas niet haalbaar. Je moet ergens heel lang af kunnen blijven. Daar zijn we als Nederlanders niet zo goed in.

NL is en blijft een aangeharkt park, wat je er ook van wilt maken.

Hans V schreef :
Wat is "echte natuurontwikkeling" dan, volgens jou?

Eerder gaf ik aan dat NM een doel heeft in het scheppen van broedgebied en foerageergebied voor bepaalde vogelsoorten, die het in Nederland moeilijk hebben. Vogels zijn ook natuur, hè..

Voorts is het een illusie om te denken dat er, als we de "natuur" maar z'n gang laten gaan, weer iets zou ontstaan dat op een oerlandschap zou lijken zoals we dat duizenden jaren geleden hadden in deze delta.
Nederland is in de afgelopen 500 jaar vrijwel volledig gecultiveerd en de grond is intensief gebruikt. Die bodem zit vol met voedingsstoffen (stikstof e.d.) die er duizend jaar geleden nog niet in zaten. De mens heeft de bodemkwaliteit ook in het Markermeer sterk beïnvloed. Het resultaat is dat de plantengroei, als je de boel de boel laat in veel gevallen een monocultuur van vier of vijf soorten wordt. Een echt rijk plantenleven kun je vergeten, denk ik.

Ik denk dat we de Markerwadden moeten zien als een oplossing voor twee dingen. Het is een bergplaats voor het slib dat van de bodem van het Markermeer is gehaald en het biedt nieuwe ruimte aan vogelsoorten die die ruimte kunnen gebruiken.
De zaak zichzelf zogenaamd natuurlijk laten ontwikkelen tot zogenaamde echte natuur levert iets op waar niemand uiteindelijk iets aan heeft, ben ik bang.
Dat station zijn we eigenlijk al heel lang voorbij.

3Noreen schreef :
Hoogveen ontstaat op hoge plekken, boven zeeniveau. Maar ook een laagveenmoeras is verre toekomstmuziek. Dat is een zaak van honderden, zo niet duizenden jaren.

Verder is de vraag of het dan het veenmoeras wordt dat jij in gedachten hebt. Het grote probleem is het gegeven dat vrijwel alle Nederlandse biotopen door intensieve bemesting en vervolgens uitwatering veel te voedselrijk zijn voor een rijk plantenleven.
Waarschijnlijk wordt het geen laagveenmoeras, maar een brandnetelveld.

roozeboos schreef :
Welk klagen en piepen bedoel je precies?

Hans V schreef :
Mja, dat is natuurlijk de keerzijde van het gegeven dat alles in de huidige maatschappelijke verhoudingen direct resultaat moet leveren. Anders is het niet interessant. De Betuwelijn was ook een slecht idee, volgens velen. Het zou misschien wel 20 jaar duren eer de investering was terugverdiend.

Dat die mentaliteit inmiddels ook is doorgedrongen in het Natuurbeheer is niet zo vreemd. Mensen worden geen lid en doneren niet aan iets dat pas interessant wordt over honderd jaar.

Ik kom terug op een conclusie die ik al vele potsen geleden trok: Natuurmonumenten moet teveel meesters dienen. Men wil een crowdpleaser zijn. Daar wringt het.

Oernatuur?

Afhankelijk van je levensovertuiging is die gemaakt door mensen die eerst dieren waren, door 'dieren' die eerst mensen waren, door een of meerdere concepten die en geen mens en geen dier zijn, en nog meer van die insteken. Slechts indien je niets van dit alles in je levensrugzak bij je hebt, 'was' de natuur er opeens. Op die manier in het leven staan doet echter een sterke minderheid van de wereldbevolking. Laten we het er dus maar op houden dat de natuur, volgens de meerderheid dan, niet 'zomaar' ontstaan is en altijd al beïnvloed is geweest.

Zomaar een gedachte die ik wilde delen.

Gr Michel

Beauty schreef :
Zonder een vermoeiende discussie te starten over de ontstaansgeschiedenis van de aarde, zou ik er wel van willen uitgaan dat Homo Sapiens er niet vanaf het allereerste begin was. Sterker nog: de mens is iets van de laatste honderdduizenden jaren. De aarde schijnt miljoenen jaren oud te zijn

Kijk, sommige wilde dieren grazen. Daardoor wordt natuur ook beinvloedt. Maar de grote veranderingen in het landschap en de natuur in het algemeen ontstonden natuurlijk pas toen de mens van jagen en verzamelen overstapte op landbouw en veeteelt en zich daardoor op één plek ging vestigen. Vanaf dat moment ging ie knabbelen aan de bestaande (oer) natuur. Tot er op bepaalde plekken, zoals Nederland, eigenlijk nauwelijks nog een m2 over was waar de mens niet aan had gezeten.

Tot in de 19e eeuw was er in Nederland nog één stukje in de categorie oerbos: het Beekberger Woud. Maar ook dat was voor de eeuwwisseling van 1900 ontgonnen.

Dit plaatje geeft goed weer hoe ik natuurbeheer in zijn huidige vorm ervaar. Ik kan er niet veel aan doen maar ik wordt er depressief van. Er was eens stuifzand. Als we het zijn gang laten gaan wordt het bos. Maar dat willen we niet. Daarom maken we er nu dit van.



Dat is ook de reden waarom je mij niet zult aantreffen op de markerwadden. Resultaten uit het verleden zijn geen garantie voor de toekomst. Maar zullen we over 40 jaar net als nu bij de oostvaardersplassen, zoals de onderzoekscommissie dat doet, moeten constateren dat het een mislukt project is ? Mislukt, te duur, laten we er maar Schiphol 2.0 neerleggen. Dan blijkt NM slechts als excuus Truus voor een "hoger" doel gebruikt te zijn.

@LS

Dan laat ik de veranderingen van de aarde in de begintijd (miljoenen jaren) maar even buiten beschouwing. Woestijnen werden ijs, dalen werden bergen en vulkanen werden gletsjers. Wat de mens voor invloed heeft tot op heen valt daarbij in het niet.

Als je onder oernatuur verstaat iets waar de mens geen directe of indirecte invloed op heeft of heeft gehad, dan bestaat deze al nergens meer op aarde (klimaatverandering). Anders gezegd, alle natuur is dus overal al beïnvloed.

Ik ben voorstander van een doordacht 'beleid' in onze relatie met de wereld, maar waar trek je de grens. Hadden we de Deltawerken dan ook maar niet moeten aanleggen?

Oernatuur is in Nederland verdwenen, dat klopt. Maar er is hier en daar nog wel iets te vinden wat er op lijkt. Het bekendste voorbeeld zijn de Oostvaardersplassen. Een stukje polder wat niet droog is gemaakt, en waar de natuur zelf een tijd lang haar gang kon gaan. Totdat iemand opmerkte dat het "zo wel mooi genoeg" was, en het grote ingrijpen begon. Wat de natuur gemaakt had moest worden behouden zoals het er op dat moment bij lag, de natuur moest dus gestopt worden. Vanaf dat moment was het dus geen natuur meer, maar cultuur...

Een ander voorbeeld is helaas al verdwenen. Ten westen van Amsterdam is een stuk polder opgespoten met zand omdat er een industriegebied moest komen. Dat was rond het voormalige eiland Ruigoord. Het opgespoten gedeelte is daarna tientallen jaren braak blijven liggen, en ja, dan gaat de natuur toch haar eigen gang. Er ontstond een landschap vol riet, duindoorn, berken en diverse grassoorten met hier en daar ook wat andere vegetatie ertussen. Omdat er nergens iets verboden was kwam de mens er ook. Sommigen lopend, anderen met de fiets, motor of auto. Ook crossmotoren reden daar rond, en paarden. Er is zelfs regelmatig iemand met een parachute opgelaten aan een kabel zoals een zweefvliegtuig. Ondanks alle menselijke bezoeken was er geen ingrijpen van welke organisatie dan ook nodig om een mooi gebied te laten ontstaan.

Helaas moest er een kolenoverslag komen, dus het hele terrein is weg gebulldozerd. Het geeft wel aan dat je natuur niet moet creëren, maar gewoon zelf zijn gang moet laten gaan. En ook menselijk bezoek moet je niet reguleren, ook dat is iets waar de natuur zelf prima mee overweg kan.

plusfast schreef :
En als je er oog voor hebt zie je ook natuur tussen de stoeptegels op straat, want wat daar groeit is er spontaan gekomen. Natuur neemt elke ruimte in die ze kan vinden. Natuurontwikkelingsgebieden zijn daar geen uitzondering op en er is dan ook geen reden om daar minachtend over te doen.

Wat lastig is, in om ons land, dat van noord naar zuid en van oost naar west steeds minder verschillen kent --alles neigt naar matig droog, voedselrijk en versnipperd--, toch diversiteit en ruimtelijke schaal in de natuur te handhaven. Anders verliezen we vanalles wat ons dierbaar is en bovendien kun je een intrinsieke waarde toekennen aan de verscheidenheid. Natuurontwikkeling helpt daarbij door het verbinden van gebieden en het aanbieden van schaarser wordende typen leefgebieden voor plant- en diersoorten. De Markerwadden beogen een leefgebied te bieden aan vogels die in ons land in de verdrukking zijn gekomen. Ik ben blij dat dat kan en dat het werkt. De naam van het gebied is bijzaak.

Dat voorlichters van Natuurmonumenten de plank wel eens misslaan in hun communicatie verbaast me niet. Deskundigheid is tegenwoordig iets dat je inhuurt en dus niet paraat hebt op onverwachte momenten. Dat is een heel andere discussie.

3Noreen schreef :
Mooi werk!
Als we de laatste stuifzanden willen behouden (en dat is een politieke keuze) dan zullen we ze voldoende schaalgrootte moeten geven om de wind het zand te laten verstuiven. Schaalgrootte hebben we ook nodig voor plekjes waar het zand tot rust komt en een buntgrasbegroeiing zich ontwikkelt met de bijbehorende schaarse insectenfauna.

We hebben al honderden jaren stuifzanden. Het is lastig om ze in stand te houden met de stikstof die uit de lucht valt. Als we dat willen, kan het niet zonder dit soort ingrepen. Maar we kunnen ook voor eenvormigheid kiezen.

Arcadia schreef :
Alsof dat de enige andere keuze zou zijn. Niet een erg valide redenering

3Noreen schreef :
Het is pas een niet valide redenering, als jij er een andere tegenover zet die beter verdedigbaar is.

Met alle respect: dit is iets dat je regelmatig doet; roepen dat iets niet klopt, zonder er een onderbouwing bij te geven. Niet bevorderlijk voor een vruchtbare discussie.

lodewijk stegman schreef :
Meen je nu werkelijk dat je geen andere keuze kunt voorstellen dan ofwel afgezaagde boomstronken of eenvormigheid ? Word het zonder ingrijpen in Nederland een groot eenvormig landschap ? Dat kun je toch werkelijk niet menen.

Mooie gedachtenwisseling ontstaat hier met goede punten vanuit de verschillende invalshoeken!

lodewijk stegman schreef :
Dat staat in de alinea boven het door jou geciteerde stuk.
Bert (Plusfast) geeft wat mij betreft hierboven ook twee aardige voorbeelden die in die richting gaan.

lodewijk stegman schreef :
Een reconstructie van vroeger moet wat mij betreft ook niet het streven zijn. In Nederland kunnen we - zoals je zelf ook al min of meer verwoordt - alleen ergens vanaf blijven als we van tevoren weten wat op relatief korte termijn de uitkomst wordt. Dat cultiveren, die beheersdrang zit ons Nederlanders diep in de genen.

lodewijk stegman schreef :
Je hebt het denk ik over de kortere termijn. Er is in ons hoofd geen plek meer om de natuur echt de tijd te geven om nieuwe ecologische evenwichten te laten ontstaan. De menselijke nalatenschap is daar gewoon onderdeel van. Zoals het onderwater leven bijvoorbeeld wel raad weet met (nu soms opzettelijk afgezonken) scheepswrakken.

Dat vereist een lange adem met een voor ons onvoorspelbaar resultaat. Als het dan ook nog eens voor de generaties na ons is brokkelt het draagvlak in Nederland zoals je terecht constateert al snel af. Wij willen hier en nu vogels kunnen kijken, nieuwe recreatiemogelijkheden creëren en als natuurorganisaties ons bestaansrecht bewijzen met projecten die aansluiten bij de trends van onze generatie.

De "echte" wadden vind ik een mooi natuurgebied.
Doen we toch vrij weinig "onderhoud" aan.....

Arcadia schreef :
De plank wel eens misslaan is helaas niet wat er naar mijn mening rond de Marker Wadden gebeurt. Losse fouten zijn prima.

Maar ook uit andere - niet door mij genoemde - voorbeelden tekent zich een beeld af van bewuste misinformatie en marketingtechnieken die een gewiekste projectontwikkelaar niet zouden misstaan. Ik kan niet alles met naam en toenaam noemen maar mijn beeld van NM is er bepaald niet beter door geworden.

Het verschijnsel dat ideële clubs hun primaire doelstelling uit het oog verliezen en het voortbestaan van de organisatie zelf (werkgelegenheid, macht, imago, etc.) eerste prioriteit wordt is overigens zeker niet voorbehouden aan Natuurmonumenten. Je ziet het veel breder gebeuren. Ik heb het dan niet over professionalisering van een organisatie in groei.